huāng máng
zǎn máng
nóng máng
bái máng
cái máng
dié máng
fán máng
zháo máng
jù máng
juān máng
jǐn máng
fēi máng
cuò máng
cōng máng
bǎi máng
qū máng
bāng máng
cōng máng
shàng máng
jí máng
dà máng
jīng máng
bēn máng
chá máng
guì máng
qiān máng
bǎi máng
cāng máng
fán máng
bié máng
rǒng máng
cù máng
gǎn máng
luàn máng
pū máng
xià máng
lián máng
bō máng
láng máng
tián máng
pín máng
xīn máng
jí máng
zhù máng
huāng máng
nào máng
bēn máng
cōng máng
cāng máng
xiā máng
chūn máng
匆忙cōngmáng
(1) 匆促;.忙碌
英hastily;in a hurry⒈ 急急忙忙。
引明沉鲸《双珠记·月下相逢》：“应召覲君王，行色匆忙，登山涉水苦风霜。”
清龚自珍《金明池》词：“早燕子匆忙，杨花零乱，好煞年光将去。”
老舍《骆驼祥子》四：“东边的桥上，来往的人与车过来过去，在斜阳中特别显着匆忙，仿佛都感到暮色将近的一种不安。”
急忙的样子。
如：「他匆忙的走过去。」
匆cōng（形）急、忙：～忙。
忙读音：máng忙máng(1)（形）事情多；不得空：繁～｜这几天很～。(2)（动）急迫不停地、加紧地做：你近来～些什么？｜他一个人～不过来。