zhèng àn
zhèng dào
zhèng wù
zhèng méng
zhèng dǎi
zhèng xiān
zhèng nú
zhèng fù
zhèng shū
zhèng quàn
zhèng jiàn
zhèng xiū
zhèng jiàn
zhèng chǎn
zhèng rén
zhèng biàn
zhèng chá
zhèng shí
zhèng jiǎng
zhèng yí
zhèng rèn
zhèng hòu
zhèng chán
zhèng yìn
zhèng guǒ
zhèng yǐn
zhèng yáng
zhèng rù
zhèng xiàng
zhèng yīn
zhèng fǎ
zhèng yàn
zhèng hūn
zhèng dìng
zhèng jù
zhèng zuǒ
zhèng míng
zhèng wù
luó dǎi
suí dǎi
ài dǎi
liú dǎi
bù dài
fǎng dǎi
zī dǎi
jiù dǎi
sòng dǎi
zhān dǎi
xí dǎi
lián dǎi
jiàng dǎi
yǐn dǎi
wū dǎi
gōu dǎi
xī dǎi
sī dǎi
huì dǎi
wú dǎi
jīn dài
zuò dǎi
zhèng dǎi
rǎn dǎi
wèi dǎi
zhuī dǎi
ài dǎi
qǐ dǎi
gù dǎi
⒈ 谓逮捕与案情有关连的人。
引语本《史记·五宗世家》：“请逮勃所与姦诸证左。”
唐李商隐《有感》诗之一：“证逮符书密，辞连性命俱。”
《旧唐书·张又新传》：“及黄枢覆验，乌府追擒，证逮皆明，姦状尽得。”
宋桂万荣《棠阴比事·伟冒范祚》：“大姓范伟冒武功令祚为祖……数犯法，至徒流，輒以赎免。 长安人甚患苦之，然吏莫敢谁何。 敝按其事，狱未具而召，由是辞屡变，证逮数百人。”
证(1)（名）证明：～人｜～词｜～婚｜～券｜～书。(2)（名）本义：证据；证件：证据；证件
逮读音：dài,dǎi[ dǎi ]1. 捉，捕，用于口语：逮老鼠。逮蝗虫。