tán cáo
tán láng
tán jiān
tán zǐ
tán xiù
tán zhù
tán mì
tán xìng
tán fǔ
tán gōng
tán huì
tán shè
tán zhè
tán zhóu
tán xī
tán yú
tán tán
tán diǎn
tán yìn
tán jī
tán kǒu
tán kān
tán yuè
tán ruǐ
tán chún
tán shī
tán nú
tán bǎn
tán jūn
tán liǎn
tán de
tán sāi
tán zhuàn
tán zhù
tán xiāng
tán lín
tán fěn
tán nà
tán chē
tán huán
tán luán
tián chún
xià chún
diào chún
lóng chún
fǎn chún
wǎn chún
yàn chún
huā chún
hú chún
shàng chún
gǔ chún
zhū chún
jiān chún
fèi chún
jiǎng chún
quē chún
hóng chún
jiàng chún
qián chún
yǎn chún
tán chún
jù chún
xīng chún
zuǐ chún
yīng chún
diǎn chún
yīng chún
zǎn chún
xiē chún
liǎn chún
dàn chún
bǔ chún
chuī chún
hé chún
diǎn chún
qīng chún
tuō chún
dān chún
hóu chún
niú chún
yáo chún
ěr chún
wěn chún
jiāo chún
jiāo chún
yā chún
chán chún
yú chún
wǎn chún
红唇。多形容女(好工具.)子嘴唇。
⒈ 红唇。多形容女子嘴唇。
引唐秦韬玉《吹笙歌》：“檀脣呼吸宫商改，怨情渐逐清新举。”
宋秦观《南歌子》词之三：“香墨弯弯画，燕脂淡淡匀。揉蓝衫子杏黄裙。独倚玉阑无语、点檀脣。”
清孔尚任《桃花扇·传歌》：“重点檀脣臙脂腻，匆匆挽个抛家髻。”
檀tán(1)（名）乔木；木质坚硬；用来制造家具；农具和乐器也叫青檀。(2)（名）（Tán）姓。
唇读音：chún唇chún（名）人或某些动物口的周围的肌肉部分：嘴～。