shì bì
xuǎn pì
xíng pì
wù pì
sì pì
zhǐ bì
huí pì
biān bì
miǎn pì
ròu pì
xī pì
qún bì
kuò pì
liè pì
fù pì
sān pì
tòu pì
bā pì
xuàn pì
chuàng pì
shū pì
míng bì
cháng pì
qióng pì
wǎng pì
xuān pì
qū pì
ào pì
tuò pì
yōu pì
biāo pì
dà pì
bǎi bì
hòu pì
gāo pì
dòu pì
gōng pì
qún bì
mò pì
páng pì
guò pì
jiù pì
dūn pì
yǐn pì
féi pì
zī pì
lái pì
kāi pì
jì pì
lìng pì
xiǎo pì
niè pì
zhāng pì
zhào pì
gǎi pì
ào pì
pán pì
guǐ pì
yāo pì
hóng pì
pō pì
duō pì
zuǒ pì
cān pì
hē pì
pán pì
fēi pì
ā pì
bīn pì
huì pì
zhòng pì
xiǎn pì
xié pì
yàn pì
kuān pì
bān bì
pī pì
pēng pì
wǎng pì
zhēng pì
xián pì
áo pì
bìn pì
èr pì
fèi pì
jīng pì
jǐng pì
hé pì
dié pì
piān pì
lùn pì
pán pì
fù bì
dú pì
kěn pì
hàn pì
jiāo pì
liú pì
shēng pì
fěi pì
zhào pì
zòu pì
guǐ pì
zhēng bì
pái pì
huáng pì
yín pì
chéng pì
huò pì
pán pì
tiān pì
xuán pì
jiǎn pì
zhòng pì
qí pì
guàn pì
duàn pì
zhào pì
fǎ pì
jī pì
huō pì
pián pì
jiàn pì
jiǎn pì
chǎn pì
rǎng pì
bì pì
xī pì
⒈ 亦作“垦闢”。开垦。见“垦辟”。
引《晏子春秋·杂上五》：“高、国服其政，田畴垦辟。”
《孔丛子·巡狩》：“土地垦闢，养老尊贤。”
《史记·司马相如列传》：“乃解酒罢猎，而命有司曰：‘地可以垦辟，悉为农郊，以赡萌隶。’”
郭沫若《中国史稿》第三编第三章第三节：“农民辛勤地垦辟着土地，和手工业者共同创造了大量的物质财富。”
开辟。
垦kěn（动）翻土；开垦（荒地）。
辟读音：bì,pī,pì[ pì ]1.透彻：精～。透～。
2.驳斥或排除（不正确的言论或谣言）：～谣。～邪说。
3.法律；法：大～（古代指死刑）。