xián kuài
xián huò
xián shèng
xián chuán
xián dōng
xián liáng
xián lù
xián bó
xián líng
xián cóng
xián zhé
xián liáo
xián yùn
xián dòu
xián bèi
xián qì
xián shì
xián shū
xián rén
xián yì
xián hǎo
xián qī
xián jūn
xián hé
xián mén
xián cāo
xián zhòng
xián néng
xián dá
xián fàn
xián guān
xián shì
xián zhì
xián yuàn
xián yì
xián péng
xián wēn
xián shàn
xián fǔ
xián zǎi
xián shǒu
xián zuǒ
xián jié
xián xiào
xián wǔ
xián lìng
xián huì
xián dé
xián qīng
xián cái
xián yùn
xián pì
xián shū
xián lì
xián jí
xián ǒu
xián zhòng
xián yǒng
xián míng
xián guī
xián gōng
xián qīn
xián dù
xián huì
xián jùn
xián chēng
xián gē
xián jùn
xián máo
xián měi
xián shí
xián hòu
xián fū
xián míng
xián cí
xián kǔn
xián hòu
xián chén
xián liàng
xián dì
xián xiàng
xián mán
xián shèng
xián yàn
xián zhě
xián kuā
xián jiē
xián fān
xián zūn
xián jié
xián mín
xián láng
xián shǒu
xián bǐ
xián xīng
xián jiāng
xián huì
xián jùn
xián mù
xián mèi
xián zǐ
xián kě
xián háo
xián láo
xián kē
xián píng
xián cái
xián wáng
bǎi bì
kāi pì
qún bì
guǐ pì
pēng pì
jiǎn pì
xuǎn pì
féi pì
kuò pì
hē pì
wù pì
bìn pì
gōng pì
huì pì
xiǎn pì
gāo pì
ào pì
zuǒ pì
guǐ pì
fēi pì
lái pì
bì pì
tuò pì
zhēng bì
qí pì
dié pì
liú pì
zòu pì
xíng pì
zhào pì
fù bì
qū pì
tòu pì
dòu pì
duō pì
zhào pì
qún bì
hóng pì
huò pì
biāo pì
xuàn pì
dūn pì
liè pì
kuān pì
sì pì
yàn pì
hòu pì
pián pì
rǎng pì
tiān pì
qióng pì
pán pì
niè pì
huō pì
pán pì
pái pì
pī pì
zī pì
yāo pì
huí pì
jì pì
chéng pì
guàn pì
duàn pì
zhòng pì
piān pì
páng pì
wǎng pì
hàn pì
zhāng pì
xié pì
shì bì
èr pì
yōu pì
dà pì
bā pì
bān bì
fǎ pì
bīn pì
kěn pì
ā pì
shēng pì
míng bì
xī pì
guò pì
dú pì
zhǐ bì
zhòng pì
cháng pì
lìng pì
jiàn pì
shū pì
jiù pì
fèi pì
pán pì
áo pì
jiǎn pì
wǎng pì
yǐn pì
pō pì
zhào pì
pán pì
yín pì
cān pì
xián pì
xī pì
jǐng pì
fù pì
sān pì
chǎn pì
huáng pì
biān bì
fěi pì
ào pì
chuàng pì
jī pì
miǎn pì
xiǎo pì
xuān pì
xuán pì
jīng pì
jiāo pì
gǎi pì
lùn pì
ròu pì
mò pì
hé pì
zhēng pì
⒈ 贤明的国君。
引《晋书·赫连勃勃载记》：“传世二十，歷载四百，贤辟相承，哲王继轨，徽猷冠于玄古，高范焕乎畴昔。”
清魏源《默觚下·治篇二》：“刺诗半于变《雅》。何诗人之责备贤辟若此哉？”
贤xián(1)（形）有德行的；有才能的：～才｜～臣｜～人｜～者。(2)（名）有德行的人；有才能的人：礼～下士。(3)（形）敬辞；用于平辈或晚辈：～弟｜～侄。
辟读音：bì,pī,pì[ pì ]1.透彻：精～。透～。
2.驳斥或排除（不正确的言论或谣言）：～谣。～邪说。
3.法律；法：大～（古代指死刑）。