fēng táng
fēng shēng
fēng fēn
fēng fáng
fēng qǐ
fēng qǐ
fēng wǔ
fēng dié
fēng qí
fēng yōng
fēng dòng
fēng yè
fēng rǎng
fēng kuáng
fēng niǎo
fēng zhàng
fēng jié
fēng jù
fēng hài
fēng huáng
fēng niǎo
fēng xū
fēng fēi
fēng chài
fēng wǔ
fēng é
fēng yǔ
fēng là
fēng xiāng
fēng wáng
fēng qǐ
fēng ér
fēng yǒu
fēng hù
fēng rǔ
fēng cháo
fēng jiá
fēng zhī
fēng yǐ
fēng zǎn
fēng yāo
fēng kuì
fēng mù
fēng gāo
fēng là
fēng kē
fēng xīng
fēng zǐ
fēng qì
fēng yǒng
fēng zhǔn
fēng shì
fēng jiāng
fēng cù
fēng zhōu
fēng chén
fēng yīn
fēng zhì
fēng yá
fēng xíng
fēng dié
fēng chǎng
fēng yì
fēng rǎng
fēng wō
fēng líng
fēng fěn
fēng qún
fēng tún
fēng hè
fēng yǐ
fēng ruì
fēng dù
fēng jí
fēng chū
fēng mì
fēng jiāo
fēng dú
fēng méi
fēng máng
fēng tái
fēng lì
cū táng
xíng táng
bǎo táng
mài táng
fēng táng
dān táng
yí táng
bàng táng
xiǎng táng
duō táng
guǒ táng
tòu táng
shuāng táng
shòu táng
sū táng
tuō táng
tà táng
shí táng
ní táng
xuè táng
jiāo táng
xǐ táng
jiǎn táng
gān táng
ruǎn táng
guì táng
zhuó táng
bái táng
nán táng
shā táng
mián táng
ná táng
hēi táng
pú táng
lǎn táng
hóng táng
zhè táng
huáng táng
má táng
bīng táng
zhān táng
⒈ 即蜂蜜。
引宋苏辙《将移绩溪令》诗：“山栗似拳应自饱，蜂糖如土不须慳。”
宋彭乘《墨客挥犀》卷九：“杨行密之据扬州，民呼‘蜜’为‘蜂糖’。”
蜜蜂采取花中甘液所酿成浓稠的蜜汁。
蜂fēng(1)（名）昆虫；种类很多；有毒刺；能蜇人；常成群住在一起：～巢｜～刺｜～房｜～蜡｜～蜜｜～群｜～乳｜～王｜～窝｜～箱｜～王精｜～窝煤。(2)（名）特指蜜蜂。(3)（动）比喻成群地：～起｜～拥｜～聚。
糖读音：táng糖táng(1)（名）人体内产生热能的主要物质：血～｜葡萄～。(2)（名）食用糖的总称：蔗～｜砂～。(3)（名）糖果；食品：～果。