fēng wǔ
fēng jù
fēng wō
fēng dié
fēng méi
fēng ér
fēng hài
fēng rǎng
fēng qún
fēng chén
fēng là
fēng yì
fēng xiāng
fēng táng
fēng yǒng
fēng shēng
fēng wáng
fēng jiá
fēng tún
fēng fēn
fēng là
fēng fěn
fēng qí
fēng jiāng
fēng jí
fēng chū
fēng chǎng
fēng zhàng
fēng niǎo
fēng fáng
fēng wǔ
fēng yǐ
fēng qì
fēng yè
fēng zhī
fēng yāo
fēng mù
fēng zhōu
fēng huáng
fēng zhǔn
fēng cháo
fēng jié
fēng máng
fēng zǎn
fēng ruì
fēng mì
fēng qǐ
fēng hù
fēng chài
fēng é
fēng jiāo
fēng yōng
fēng kuáng
fēng rǔ
fēng dú
fēng dù
fēng niǎo
fēng zhì
fēng gāo
fēng cù
fēng yǔ
fēng xū
fēng kē
fēng dòng
fēng kuì
fēng fēi
fēng hè
fēng zǐ
fēng rǎng
fēng lì
fēng xīng
fēng yīn
fēng qǐ
fēng qǐ
fēng yǒu
fēng yǐ
fēng dié
fēng xíng
fēng tái
fēng líng
fēng yá
fēng shì
kè mì
táng mì
yá mì
hù mì
dá mì
shān mì
yí mì
kē mì
fēng mì
niàng mì
yáo mì
yíng mì
shù mì
sōng mì
shí mì
bái mì
chǎo mì
mù mì
xué mì
cì mì
huá mì
là mì
xíng mì
fēn mì
liàn mì
tián mì
zhū mì
sū mì
dāo mì
rán mì
gān mì
huā mì
[.好工具]蜂蜜fēngmì
(1) 各种蜜蜂用花蜜在蜜囊内酿制的一种甜粘物质，储藏在巢内冬天充作幼虫或整个蜂群蜜蜂的食物;富含营养，可用来冲饮或加工糖果。中药入药，主治便秘、咳嗽等症
英honey⒈ 蜜蜂用所采的花蜜酿成的黏稠液体，黄白色，有甜味，主要成分是葡萄糖和果糖。供食用和药用。也称蜜。
引唐孟浩然《疾愈过龙泉寺精舍呈易业二公》诗：“入洞窥石髓，傍崖采蜂蜜。”
元马祖常《泉南孙氏园亭》诗：“冰甌蜂蜜溜，酒榼荔浆翻。”
《花月痕》第四九回：“不想民间苧根啮完，草根掘尽，更从何处找出蔗浆蜂蜜。”
蜜蜂采取花中甘液所酿成浓稠的蜜汁，可供食用和入药。
蜂fēng(1)（名）昆虫；种类很多；有毒刺；能蜇人；常成群住在一起：～巢｜～刺｜～房｜～蜡｜～蜜｜～群｜～乳｜～王｜～窝｜～箱｜～王精｜～窝煤。(2)（名）特指蜜蜂。(3)（动）比喻成群地：～起｜～拥｜～聚。
蜜读音：mì蜜mì(1)（名）蜂蜜；蜜蜂用采集的花蜜酿成的粘稠液体；黄白色；有甜味；供食用和药用。(2)（名）像蜂蜜的东西：～枣｜糖～。(3)（形）甜美：甜言～语。