fēng hù
fēng wǔ
fēng mì
fēng yì
fēng yāo
fēng fěn
fēng xiāng
fēng zhōu
fēng fáng
fēng líng
fēng dòng
fēng ér
fēng qǐ
fēng máng
fēng rǎng
fēng niǎo
fēng yīn
fēng hè
fēng yǐ
fēng jiāo
fēng qún
fēng xīng
fēng zhī
fēng yǔ
fēng qí
fēng yè
fēng jiāng
fēng kē
fēng chū
fēng shì
fēng chài
fēng shēng
fēng táng
fēng é
fēng gāo
fēng qǐ
fēng fēi
fēng dù
fēng wō
fēng xū
fēng tái
fēng jí
fēng yǒng
fēng dié
fēng yǐ
fēng chǎng
fēng rǔ
fēng zhì
fēng yá
fēng méi
fēng wáng
fēng qǐ
fēng huáng
fēng jiá
fēng chén
fēng kuáng
fēng cù
fēng tún
fēng zhǔn
fēng rǎng
fēng niǎo
fēng là
fēng wǔ
fēng zǐ
fēng jù
fēng là
fēng zhàng
fēng xíng
fēng hài
fēng ruì
fēng kuì
fēng jié
fēng zǎn
fēng mù
fēng qì
fēng lì
fēng yǒu
fēng dú
fēng yōng
fēng fēn
fēng dié
fēng cháo
láng yǐ
huái yǐ
yuán yǐ
bì yǐ
xué yǐ
mǎ yǐ
ōu yǐ
fú yǐ
wū yǐ
cán yǐ
rù yǐ
zá yǐ
mó yǐ
fāng yǐ
hēi yǐ
sù yǐ
fēi yǐ
chì yǐ
zhēn yǐ
fēng yǐ
lóu yǐ
shī yǐ
là yǐ
pí yǐ
mǎ yǐ
bái yǐ
wén yǐ
chūn yǐ
bīng yǐ
lù yǐ
xuě yǐ
lǜ yǐ
fàn yǐ
láng yǐ
qīng yǐ
lǜ yǐ
suì yǐ
chóng yǐ
piāo yǐ
⒈ 亦作“蜂螘”。亦作“蠭蚁”。 蜂与蚁。亦喻地位低微的百姓。
引汉蔡琰《胡笳十八拍》：“逐有水草兮安家葺垒，牛羊满野兮聚如蜂蚁。”
⒉ 喻叛乱者。
引唐杜甫《青丝》诗：“不闻汉主放妃嬪，近静潼关扫蜂蚁。”
唐元稹《加裴度幽镇两道招抚使制》：“昔者区域之中，蜂蚁巢聚。 蔡有逆孽， 齐有狡童。”
宋岳飞《题永州祁阳县大营驿》：“他日扫清胡虏，復归故国，迎两宫还朝，宽天子宵旰之忧，此所志也，顾蜂蚁之羣岂足为功。”
蜂fēng(1)（名）昆虫；种类很多；有毒刺；能蜇人；常成群住在一起：～巢｜～刺｜～房｜～蜡｜～蜜｜～群｜～乳｜～王｜～窝｜～箱｜～王精｜～窝煤。(2)（名）特指蜜蜂。(3)（动）比喻成群地：～起｜～拥｜～聚。
蚁读音：yǐ蚁(1)（名）昆虫的一科；种类很多；一般体小：～蚕｜～巢｜～穴。(2)（名）姓。