hān wò
hān shuì
hān shì
hān xiá
hān hū
hān áo
hān hóng
hān chūn
hān xūn
hān shì
hān zǐ
hān zì
hān yàn
hān jiǔ
hān mèng
hān yǐn
hān náo
hān shì
hān pú
hān miǎn
hān tián
hān lè
hān tài
hān tuó
hān duì
hān sè
hān dòu
hān xuè
hān shāng
hān chén
hān zòng
hān qǐn
hān chàng
hān yù
hān qià
hān xǔ
hān yóu
hān shěn
hān yàn
hān yuè
hān yàn
hān xǔ
hān xiè
hān zuì
hān huān
hān jiào
hān sì
hān ōu
hān xīng
hān xiào
hān áo
hān xī
hān zhàn
hān shǎng
hān luàn
hān huàn
hān gē
hān chàng
hān yín
hān dàng
hān rán
hān bǎo
hān zú
hān hān
hān fàng
hān mián
hān biān
shèng zuì
tóng zuì
kuáng zuì
tòng zuì
chá zuì
mǎo zuì
jìn zuì
tiān zuì
chén zuì
hōng zuì
bìng zuì
yú zuì
hūn zuì
qiáng zuì
chī zuì
bái zuì
láo zuì
dòng zuì
shěn zuì
má zuì
chéng zuì
mǎi zuì
zhān zuì
hē zuì
xūn zuì
chún zuì
hān zuì
ní zuì
dú zuì
kùn zuì
qǔ zuì
gǔ zuì
qiǎn zuì
tuō zuì
hóng zuì
mí zuì
táo zuì
huāng zuì
shú zuì
guàn zuì
jiǔ zuì
fàng zuì
xīn zuì
cūn zuì
yǐ zuì
níng zuì
cán zuì
qín zuì
dàn zuì
làn zuì
酣醉hānzuì
(1) 大醉。多用于比喻
例大家酣醉在幸福中，尽情地歌唱英be dead drunk⒈ 半醉。
引《晋书·隐逸传·陶潜》：“或要之共至酒坐，虽不识主人，亦欣然无忤，酣醉便反。”
元戴良《和陶渊明＜饮酒＞诗》之九：“惟於酣醉中，归路了不迷。”
⒉ 沉醉；大醉。
引《晋书·阮籍传》：“钟会数以时事问之，欲因其可否而致之罪，皆以酣醉获免。”
唐王昌龄《大梁途中作》诗：“当时每酣醉，不觉行路难。”
碧野《没有花的春天》第五章：“她深恐自己的揣想成了事实－－丈夫因酣醉打架入狱。”
饮酒大醉。
酣hān（形）饮酒尽兴；泛指尽兴、畅快等：～饮｜～歌。
醉读音：zuì醉zuì(1)本义：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清：（形）酒醉；饮酒过量；神志不清(2)（形）沉迷；过分爱好：～心｜陶～。(3)（动）用酒泡制（食品）：～枣｜～虾｜～蟹。