xiāo kě
xiāo dài
xiāo huī
xiāo huà
xiāo tùn
xiāo shī
xiāo de
xiāo huā
xiāo shí
xiāo dàng
xiāo yuán
xiāo liǎn
xiāo fù
xiāo luò
xiāo nì
xiāo zāi
xiāo fáng
xiāo àn
xiāo lù
xiāo gǔ
xiāo huǐ
xiāo làn
xiāo qì
xiāo yè
xiāo zhǎng
xiāo shū
xiāo lí
xiāo píng
xiāo hún
xiāo shì
xiāo tiǎn
xiāo méi
xiāo jiě
xiāo dú
xiāo yuè
xiāo chén
xiāo sā
xiāo xiē
xiāo cáng
xiāo tuí
xiāo jí
xiāo zhǎng
xiāo biàn
xiāo chà
xiāo mǐ
xiāo hào
xiāo lún
xiāo pàn
xiāo qǔ
xiāo shòu
xiāo pò
xiāo qì
xiāo shì
xiāo shū
xiāo fú
xiāo shēng
xiāo sǔn
xiāo jiào
xiāo róng
xiāo fèi
xiāo cí
xiāo shí
xiāo dǎo
xiāo shěn
xiāo jìn
xiāo mǐn
xiāo jiǎo
xiāo mó
xiāo jiǔ
xiāo jué
xiāo wáng
xiāo huàn
xiāo xiāo
xiāo rì
xiāo tuì
xiāo jí
xiāo liàn
xiāo bīng
xiāo xī
xiāo mí
xiāo kuì
xiāo chú
xiāo hé
xiāo sī
xiāo xiè
xiāo miè
xiāo miǎo
xiāo fá
xiāo yīn
xiāo yán
xiāo ráng
xiāo sè
xiāo de
xiāo jǔ
xiāo jí
xiāo qiǎn
xiāo shòu
xiāo huài
xiāo suǒ
xiāo yǔn
xiāo róng
xiāo jiǎn
xiāo mèn
xiāo zhàng
xiāo sàn
xiāo shòu
xiāo shuāi
xiāo pú
xiāo huàn
xiāo dān
xiāo shuò
xiāo tán
xiāo dǎo
xiāo dān
xiāo fèi
xiāo chóu
guǒ de
xiāng de
guò dé
zì dé
tān de
suǒ de
duó de
bì děi
yīng dé
rěn de
shǎng de
xí dé
zhí dé
xǐ de
yíng de
dàn de
shǐ de
miù de
lài de
duō de
yào dé
wú dé
yǒu dé
kuī de
nán dé
shě de
huò dé
děng de
gòu dé
hé de
ān dé
xiāo de
bó dé
liǎng de
zǒng dé
jué de
zhī de
fēn de
bā de
gān de
fù de
shēng de
rèn dé
zhōng de
wù de
liǎo dé
jiàn dé
yóu de
huò dé
cè de
jié dé
lù de
dǒng de
lì de
shě dé
rèn de
liào de
xiǎn de
wén de
yī de
xīn dé
zài de
dào de
shěng de
jiǎn dé
miǎn de
jì dé
méi de
yì de
tè de
yá de
kào de
jiào dé
diào de
bù dé
yī de
yě de
jì de
zǒng děi
zuò de
gǒu dé
zhēng de
yù de
shōu de
dāng dé
lái de
jù de
xià de
hé de
xiū de
dài de
lǎn de
pīn de
piān dé
mǎo dé
gé de
dī de
huì de
qǐ de
guǐ dé
dēng de
qǔ dé
è de
shuō de
qù de
xiǎo de
dú de
shí dé
lán de
guài de
nà dé
shì de
yíng dé
kàn de
jìng de
zěn de
lù dé
lè dé
zhí de
zhào de
fēi děi
jīn de
nà de
shī dé
tiān de
zhì de
⒈ 亦作“消的”。
⒉ 需要；须得。
引宋刘克庄《清平乐·五月十五夜翫月》词：“消得几多风露，变教人世清凉。”
《水浒传》第七二回：“你不带我去便了，何消得许多推故！”
赵朴初《快活三带过朝天子四换头·观演＜蔡文姬＞剧有作》曲：“谓中郎有遗书，有儿女能诵记，只消得寄个纸笔。”
⒊ 值得；配得。
引宋辛弃疾《西江月·用韵和李兼济提举》词：“琼瑰千字已盈怀，消得津头一醉。”
元张寿卿《红梨花》第二折：“早是他内性儿聪明，才调儿清正，这两般消的人钦敬。”
明陶宗仪《辍耕录·食品有名》：“﹝河豚﹞形殊弗雅，然味极佳，煮治不精，则能杀人。所以东坡先生在资善堂与人谈河豚之美云：据其味，真是消得一死。”
《儿女英雄传》第二二回：“不作则已，一作定要作箇痛快淋漓，才消得我这副酸心热泪。”
⒋ 禁得起。
引宋杨炎正《蝶恋花·稼轩坐间作首句用丘六书中语》词：“昨日解酲今夕又，消得情怀，长被春僝僽。”
清纳兰性德《潇湘雨·送西溟归慈溪》词：“悽寂黔娄当日事，总名士如何消得？”
⒌ 享受；享用。
引宋赵长卿《念奴娇·席上即事》词：“高唐云雨，甚人有分消得？”
元高文秀《渑池会》第二折：“怎消的加官进位，怎消的廕妻封子，上卿之位何极。”
消xiāo(1)（动）消失：烟～云散｜冰～瓦解。(2)（动）使消失；消除：～毒｜～炎｜～肿。(3)（动）度过时间；消遣：～夜｜～夏。(4)（动）〈方〉需要（前面常带“不、只、何”等）：不～说｜何～三天。
得读音：dé,děi,de[ de ]1. 用在动词后表可能：要不得。拿得起来。
2. 用在动词或形容词后的连接补语，表示效果或程度：跑得快。香得很。