guǒ zhì
guǒ de
guǒ shuāng
guǒ qiě
guǒ bào
guǒ zú
guǒ guān
guǒ lǐng
guǒ jiāo
guǒ hàn
guǒ jiù
guǒ yuán
guǒ wèi
guǒ dòng
guǒ shí
guǒ rú
guǒ cài
guǒ dǎng
guǒ fù
guǒ shù
guǒ zhèng
guǒ suí
guǒ jiāng
guǒ yì
guǒ ruì
guǒ pán
guǒ zhè
guǒ bì
guǒ hé
guǒ pǐn
guǒ guā
guǒ yì
guǒ jiǔ
guǒ zhī
guǒ pí
guǒ liè
guǒ miáo
guǒ luǒ
guǒ hé
guǒ jué
guǒ gǔ
guǒ shí
guǒ huì
guǒ táng
guǒ ěr
guǒ lán
guǒ suí
guǒ zhuàn
guǒ cuì
guǒ guǒ
guǒ fǔ
guǒ jiè
guǒ ròu
guǒ nóng
guǒ liú
guǒ ruò
guǒ shì
guǒ zi
guǒ cǎi
guǒ jiàng
guǒ zào
guǒ chéng
guǒ shàn
guǒ mù
guǒ lǜ
guǒ rén
guǒ rán
guǒ lǎo
guǒ ěr
guǒ zhōu
guǒ shū
guǒ suān
guǒ luó
guǒ zhí
guǒ zhào
guǒ chéng
guǒ mǎ
guǒ dá
guǒ jiàng
guǒ zhuō
guǒ ér
guǒ bào
guǒ lián
guǒ luǒ
guǒ shū
guǒ jué
guǒ zhī
guǒ tāo
guǒ zhī
guǒ luǒ
guǒ yì
guǒ rén
guǒ gǎn
guǒ jìn
guǒ bù
guǒ shí
guǒ xíng
guǒ qiē
guǒ xiá
guǒ bō
guǒ suì
guǒ ǒu
guǒ yíng
guǒ chá
guǒ gàn
guǒ yàn
guǒ de
guǒ zhēn
guǒ yǒng
guǒ fǒu
guǒ duàn
duó de
jìng de
dú de
kàn de
dǒng de
lái de
rèn de
jù de
jié dé
shě dé
kào de
hé de
zhí dé
miǎn de
dēng de
lè dé
xǐ de
liǎng de
huò dé
xiǎn de
xí dé
bā de
liǎo dé
huì de
jiào dé
yě de
wú dé
xiū de
hé de
shōu de
shì de
děng de
qǐ de
yī de
yá de
kuī de
dī de
tè de
gòu dé
shǐ de
lài de
lì de
dàn de
tiān de
yào dé
yóu de
tān de
cè de
lán de
xiāo de
zuò de
jīn de
huò dé
nà dé
miù de
fēi děi
xiǎo de
dào de
pīn de
bì děi
shī dé
guò dé
wén de
gǒu dé
lǎn de
bù dé
zhōng de
zǒng děi
liào de
qǔ dé
gān de
jué de
fù de
rèn dé
jì de
bó dé
jiàn dé
suǒ de
gé de
guǐ dé
qù de
zhì de
guài de
yù de
wù de
duō de
shuō de
zhí de
shēng de
zì dé
lù de
jì dé
mǎo dé
shěng de
méi de
shě de
yī de
shí dé
zhào de
guǒ de
diào de
fēn de
nà de
zěn de
zài de
yīng dé
ān dé
zǒng dé
nán dé
xīn dé
yíng de
dài de
rěn de
shǎng de
yíng dé
xiāng de
zhī de
piān dé
yì de
dāng dé
yǒu dé
lù dé
è de
jiǎn dé
xià de
zhēng de
⒈ 谓得其所宜。一说“果”当作“毕”。参阅清王念孙《读书杂志·管子八》“果得”。
引《管子·内业》：“德成而智出，万物果得。”
尹知章注：“以智安物，物皆得宜。”
⒉ 如果能够。
引《儿女英雄传》第十七回：“我东人安家父子曾説，果得见着姑娘，亲来拜谢。”
1.某些植物花落后含有种子的部分：～实。～品。～木。结～（ａ．结出果实；ｂ．事情的结局或成效）。
2.结局，与“因”相对：因～。成～。
3.坚决：～决。～断。
4.确实，真的：～真。如～。
5.充实，饱足：～腹。
6.姓。
得读音：dé,děi,de[ de ]1. 用在动词后表可能：要不得。拿得起来。
2. 用在动词或形容词后的连接补语，表示效果或程度：跑得快。香得很。