sǎo hǎi
hàn hǎi
zhàng hǎi
hàn hǎi
qiǎn hǎi
nǎo hǎi
yì hǎi
yáng hǎi
zhuó hǎi
huán hǎi
niǎo hǎi
chū hǎi
gǔ hǎi
xué hǎi
wén hǎi
niè hǎi
shàng hǎi
áo hǎi
rǔ hǎi
guān hǎi
bó hǎi
tiān hǎi
áo hǎi
piāo hǎi
shèng hǎi
shān hǎi
tián hǎi
zhū hǎi
bǎi hǎi
è hǎi
zǒu hǎi
bá hǎi
líng hǎi
huàn hǎi
xià hǎi
xìng hǎi
pǎo hǎi
běi hǎi
jiǔ hǎi
fén hǎi
nèi hǎi
qiáo hǎi
qíng hǎi
yáo hǎi
huán hǎi
yú hǎi
fǎ hǎi
jué hǎi
xuè hǎi
cāng hǎi
bó hǎi
yàn hǎi
chà hǎi
lǐ hǎi
jiāng hǎi
lín hǎi
sāng hǎi
àn hǎi
jīng hǎi
róng hǎi
diān hǎi
guì hǎi
biān hǎi
bā hǎi
jí hǎi
shuāng hǎi
yuǎn hǎi
yuè hǎi
lù hǎi
zuǒ hǎi
qín hǎi
fān hǎi
piāo hǎi
bó hǎi
yuān hǎi
yún hǎi
hú hǎi
shèn hǎi
mǐn hǎi
fàn hǎi
yàn hǎi
jìn hǎi
míng hǎi
huàn hǎi
huáng hǎi
wàng hǎi
chén hǎi
bīn hǎi
pú hǎi
téng hǎi
hòu hǎi
bīng hǎi
lǐng hǎi
dà hǎi
shí hǎi
lǎo hǎi
gōng hǎi
jìn hǎi
dī hǎi
dōng hǎi
biǎo hǎi
bēi hǎi
jù hǎi
xī hǎi
sì hǎi
chì hǎi
huì hǎi
chóu hǎi
pèng hǎi
gǎn hǎi
fó hǎi
cāng hǎi
qī hǎi
huáng hǎi
zhàng hǎi
wài hǎi
cù hǎi
dǎo hǎi
qì hǎi
bǐ hǎi
xià hǎi
shāng hǎi
kǔ hǎi
huā hǎi
yóu hǎi
jù hǎi
zūn hǎi
hēi hǎi
jīng hǎi
rén hǎi
yún hǎi
sān hǎi
kōng hǎi
liú hǎi
kuà hǎi
fèi hǎi
yán hǎi
huàn hǎi
pǔ hǎi
yùn hǎi
qiū hǎi
liáo hǎi
péng hǎi
yǐn hǎi
hàn hǎi
fān hǎi
ěr hǎi
fēng hǎi
héng hǎi
xiǎo hǎi
è hǎi
pù hǎi
nán hǎi
kuáng hǎi
dù hǎi
yān hǎi
háng hǎi
qióng hǎi
ài hǎi
fù hǎi
huǒ hǎi
cāng hǎi
hé hǎi
yà hǎi
fù hǎi
tí hǎi
suǐ hǎi
bì hǎi
wù hǎi
kūn hǎi
liú hǎi
míng hǎi
làng hǎi
rè hǎi
piān hǎi
bǎo hǎi
qīng hǎi
líng hǎi
zhǔ hǎi
yíng hǎi
jià hǎi
xīn hǎi
cōng hǎi
lǒng hǎi
hóng hǎi
cí hǎi
lín hǎi
qióng hǎi
jià hǎi
lüè hǎi
cí hǎi
qì hǎi
hái hǎi
dé hǎi
tǎo hǎi
fú hǎi
fàn hǎi
xīng hǎi
yù hǎi
hèn hǎi
lǐng hǎi
bì hǎi
zhào hǎi
tōng hǎi
míng hǎi
zhuǎn hǎi
yá hǎi
mò hǎi
shēn hǎi
gān hǎi
yín hǎi
guā hǎi
qiān hǎi
xiāng hǎi
cháo hǎi
huái hǎi
bì hǎi
dān hǎi
bīn hǎi
⒈ 即砚台。
引《警世通言·玉堂春落难逢夫》：“却説公子进了书院，清清独坐，只见满架诗书，笔山砚海。”
《儿女英雄传》第三八回：“公子进得屋子，只见把他常用的一个大砚海，一个大笔筒，都搬出来，研得墨浓，洗得笔净，放在当地一张桌儿上。”
砚台。
砚yàn(1)（名）砚台：笔～｜端～。(2)（名）旧时指有同学关系的（因同学常共笔砚；同学也称“同砚”）：～兄｜～友。
海读音：hǎi1.大洋靠近陆地的部分，有的大湖也叫海，如青海、里海。
2.比喻连成一大片的很多同类事物：人～。火～。
3.大的（器皿或容量等）：～碗。～量。
4.古代指从外国来的：～棠。～枣。
5.极多（后面一般跟“了、啦”等）：街上的人可～啦!
6.漫无目标地：～骂。她丢了支笔，～找。
7.毫无节制地：～吃～喝。
8.姓。