chì zūn
chì tí
chì huì
chì lì
chì zhèng
chì rán
chì chén
chì yīn
chì miù
chì tuì
chì qiǎn
chì sāi
chì shàn
chì mò
chì wèn
chì tǔ
chì bīng
chì jué
chì bì
chì chù
chì mà
chì zé
chì dào
chì fàn
chì mài
chì shàng
chì jìn
chì píng
chì yán
chì shū
chì gé
chì zī
chì zhì
chì huò
chì shì
chì yōu
chì yàn
chì chì
chì miǎn
chì shēng
chì duó
chì yàn
chì hòu
chì kǔ
chì hē
chì lǔ
chì chú
chì bìn
chì dú
chì xiān
chì luó
chì qì
chì chù
chì cuàn
chì yán
chì cī
chì qù
chì zhú
chì fàng
chì dì
chì hòu
chì lí
chì luò
chì zé
chì bà
chì bó
chì dà
chì chì
chì qiǎn
chì jìng
chì nǚ
chì zhí
chì yuǎn
chì lì
miǎn bà
lǎo bà
jiě bà
guān bà
bào bà
què bà
bì bà
shěng bà
tíng bà
gàn bà
piě bà
jū bà
gān bà
zhú bà
duǎn bà
yòu bà
fàng bà
jiǎn bà
qǐn bà
jiǎn bà
láng bà
pí bà
gé bà
bài bà
zuò bà
láo bà
mài bà
cè bà
biàn bà
shuāi bà
cì bà
fèi bà
chì bà
juān bà
pò bà
jī bà
xiū bà
lí bà
lóng bà
chù bà
qiū bà
zhōng bà
⒈ 罢免。
引《汉书·循吏传·召信臣》：“府县吏家子弟好游敖，不以田作为事，輒斥罢之。”
《后汉书·朱浮传》：“帝以二千石长吏多不胜任，时有纤微之过者，必见斥罢。”
元刘祁《归潜志》卷七：“臺諫官许古、刘元规之徒见其恣横，相继言之。 高琪大怒，斥罢二人。”
罢免职务。
斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。
罢读音：bà,ba,pí[ bà ]1. 停，歇：罢休。罢工。罢课。罢市。罢论（打消了打算）。罢笔（停止写作）。
2. 免去，解除：罢免。罢官。罢职。罢黜。
3. 完了，毕：吃罢饭。