chì huì
chì hē
chì rán
chì huò
chì gé
chì dào
chì zhèng
chì mài
chì tǔ
chì tuì
chì shì
chì shū
chì yuǎn
chì hòu
chì zé
chì lì
chì jué
chì jìng
chì luò
chì bó
chì chì
chì wèn
chì dú
chì zhì
chì píng
chì chén
chì yōu
chì bìn
chì fàng
chì lì
chì chú
chì bà
chì shēng
chì dà
chì zī
chì qì
chì yàn
chì shàng
chì qù
chì tí
chì zhí
chì yán
chì zūn
chì miù
chì shàn
chì sāi
chì mà
chì xiān
chì nǚ
chì lǔ
chì bīng
chì luó
chì miǎn
chì yàn
chì hòu
chì kǔ
chì lí
chì cuàn
chì qiǎn
chì cī
chì yīn
chì dì
chì mò
chì zhú
chì jìn
chì bì
chì yán
chì zé
chì chì
chì duó
chì fàn
chì chù
chì chù
chì qiǎn
qīn kǔ
jí kǔ
kǒu kǔ
wā ku
kùn kǔ
jī kǔ
zuò kǔ
fán kǔ
qín kǔ
qiè kǔ
shòu kǔ
chóu kǔ
qú kǔ
liú kǔ
xīn kǔ
xián kǔ
ái kǔ
bù kǔ
qì kǔ
bìng kǔ
xíng kǔ
piān kǔ
lǎo kǔ
jī kǔ
kè kǔ
fán kǔ
jiāo kǔ
liáng kǔ
chì kǔ
mèn kǔ
qī kǔ
gān kǔ
yán kǔ
sì kǔ
wú kǔ
jiān kǔ
yuàn kǔ
nài kǔ
sè kǔ
gōng kǔ
juàn kǔ
pín kǔ
chì kǔ
jiǒng kǔ
qióng kǔ
kè kǔ
bēi kǔ
yàn kǔ
pí kǔ
cǎn kǔ
sǐ kǔ
jīng kǔ
yān kǔ
què kǔ
suān kǔ
yǔ kǔ
èr kǔ
dà kǔ
āi kǔ
è kǔ
lí kǔ
jiān kǔ
wǎng kǔ
huàn kǔ
bā kǔ
shāng kǔ
jí kǔ
jiē kǔ
jiān kǔ
sù kǔ
jiǎn kǔ
tòng kǔ
jiān kǔ
hé kǔ
jū kǔ
gū kǔ
qīng kǔ
hú kǔ
láo kǔ
hèn kǔ
jiù kǔ
yóu kǔ
jiào kǔ
chī kǔ
zuì kǔ
xià kǔ
yán kǔ
tú kǔ
jí kǔ
kěn kǔ
gōng kǔ
hán kǔ
wèi kǔ
jī kǔ
nán kǔ
è kǔ
jiǎ kǔ
áo kǔ
dú kǔ
jiān kǔ
⒈ 亦谓作文叙事或详或略，或肆放或紧凑。
引语出《困学纪闻》卷十引《庄子》逸文：“紼謳所生，必於斥苦。”
司马彪注：“斥，疏缓也。苦，用力也。引紼所以有謳歌者，为人用力不齐，故促急之也。”
唐刘知几《史通·叙事》：“此皆文如阔略，而语实周赡。故览之者初疑其易，而为之者方觉其难，固非雕虫小技所能斥苦其説也。”
斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。
苦读音：kǔ苦kǔ(1)本义：像胆汁或黄连的味道。(2)（名）难受；痛苦：～笑｜艰～｜愁眉～脸｜～尽甘来。(3)（动）使痛苦；使难受：解放前；一家五口都仗着他养活；可～了他了。(4)（动）为某种事物所苦：～旱｜～夏。(5)（形）有耐心地；尽力地：～劝｜～于｜～思｜勤学～练。(6)（副）〈方〉除去得太多；损耗太多：指甲剪得太～了｜这双鞋穿得太～了；不能修理了。