chì kǔ
chì rán
chì wèn
chì cuàn
chì duó
chì qù
chì sāi
chì zhí
chì dào
chì lì
chì dà
chì píng
chì huò
chì shàng
chì mài
chì lǔ
chì chì
chì lì
chì shū
chì qì
chì dì
chì bīng
chì zhú
chì cī
chì luò
chì chù
chì chì
chì jìng
chì mò
chì yuǎn
chì yán
chì tí
chì huì
chì yōu
chì tuì
chì mà
chì jué
chì chú
chì hē
chì qiǎn
chì fàng
chì gé
chì zhì
chì shàn
chì shì
chì zūn
chì zé
chì chù
chì nǚ
chì yīn
chì fàn
chì hòu
chì miǎn
chì zé
chì miù
chì tǔ
chì chén
chì yàn
chì dú
chì zhèng
chì yàn
chì jìn
chì zī
chì lí
chì hòu
chì luó
chì qiǎn
chì bìn
chì yán
chì bì
chì xiān
chì shēng
chì bà
chì bó
cuàn zhú
bī zhú
liú zhú
yāo zhú
chěng zhú
qiān zhú
bǔ zhú
bēn zhú
xùn zhú
ōu zhú
pái zhú
wù zhú
qū zhú
chù zhú
hē zhú
biǎn zhú
qiǎn zhú
píng zhú
liè zhú
chì zhú
bìn zhú
hē zhú
xún zhú
qì zhú
gōng zhú
kuǎn zhú
zhuī zhú
suí zhú
bà zhú
zǒu zhú
jiào zhú
miǎn zhú
bó zhú
bèn zhú
bèng zhú
cān zhú
jué zhú
tuán zhú
bēn zhú
dú zhú
fàng zhú
sàn zhú
cuàn zhú
bì zhú
chān zhú
chèn zhú
niè zhú
chí zhú
gǎn zhú
kuā zhú
jiǒng zhú
niǎn zhú
qū zhú
chán zhú
luǒ zhú
jiāo zhú
shéng zhú
nuó zhú
jìng zhú
fèi zhú
rì zhú
⒈ 驱逐。
引《史记·秦始皇本纪》：“西北斥逐匈奴，自榆中并河以东，属之阴山，以为十四县。”
唐韩愈《送穷文》：“虽遭斥逐，不忍子疎。”
《京本通俗小说·拗相公》：“朝夕商议，斥逐忠良，拒絶直諫。”
清沉复《浮生六记·坎坷记愁》：“汝妇背夫借债，谗谤小叔……悖谬之甚！我已专人持札回苏斥逐。”
驱逐。
斥chì(1)（动）责备：～责。(2)（动）使离开：～退｜～逐。(3)〈书〉侦察：～骑｜～候。(4)〈书〉斥卤。
逐读音：zhú逐zhú(1)（动）追赶：～鹿｜随波～流。(2)（动）驱逐：～客｜～出。(3)（副）挨着（次序）：～次｜～个｜～句｜～年｜～日｜～条。