chì zhǔn
chì zào
chì fú
chì huà
chì jiào
chì shè
chì jiǎ
chì lè
chì huáng
chì shòu
chì zhǐ
chì yǔ
chì jiè
chì bǎng
chì hào
chì wén
chì shū
chì mìng
chì huàn
chì cì
chì dié
chì jú
chì fēng
chì jiàn
chì gé
chì shēn
chì lì
chì zhèng
chì shǐ
chì é
chì gōng
chì jiàn
chì duàn
chì yù
chì zàng
chì tiáo
chì zhuàn
chì tóu
chì xǔ
chì dá
chì jǐng
chì lì
chì xiǎo
chì fǎ
chì yìn
chì xiàn
chì mù
chì bèi
yán dié
jī dié
dù dié
pǔ dié
chì dié
biān dié
huàn dié
yùn dié
shǐ dié
tōng dié
tú dié
bào dié
xìn dié
shēn dié
yù dié
yín dié
yáo dié
téng dié
zhuī dié
guān dié
wǎng dié
pì dié
jiè dié
jiāo dié
jūn dié
zhú dié
shuǐ dié
tiáo dié
zhuàng dié
ruì dié
fú dié
bái dié
píng dié
jì dié
sù dié
gào dié
àn dié
gōng dié
chì dié
shè dié
jì dié
guān dié
sòng dié
jiā dié
jiě dié
mì dié
huáng dié
xùn dié
jiē dié
yuān dié
míng dié
táng dié
jīn dié
xiāng dié
sēng dié
fēi dié
chì dié
róng dié
gōu dié
mù dié
cí dié
bù dié
gōu dié
lín dié
xuě dié
wén dié
jiān dié
pú dié
guài dié
xíng dié
téng dié
zhuǎn dié
jìn dié
suí dié
mì dié
⒈ 诏书的一种。
引《新唐书·百官志二》：“凡王言之制有七：一曰册书，立皇后、皇太子，封诸王，临轩册命则用之……七曰敕牒，随事承制，不易於旧则用之。”
⒉ 授官的文书，委任状。
引《资治通鉴·后唐明宗天成元年》：“旧制，吏部给告身，先责其人输朱胶綾轴钱。丧乱以来，贫者但受敕牒，多不取告身。”
胡三省注：“受敕牒以照验供职，苟得一时之禄利；告身，无其钱则不及取矣。”
古代君王任命官吏的文书。