huàn zhě
huàn mén
huàn rú
huàn chéng
huàn wǎng
huàn wèi
huàn yóu
huàn lì
huàn dié
huàn yì
huàn zú
huàn chéng
huàn rén
huàn chǎng
huàn yè
huàn shì
huàn qíng
huàn sì
huàn dá
huàn yì
huàn niú
huàn zhé
huàn tú
huàn lǚ
huàn kuàng
huàn guān
huàn jí
huàn kè
huàn niè
huàn píng
huàn lù
huàn shì
huàn yào
huàn tuó
huàn hǎi
huàn nǚ
huàn qí
huàn kuàng
huàn fū
huàn xué
huàn jiā
huàn náng
huàn jì
huàn shù
huàn shù
róng dié
jiē dié
fú dié
sēng dié
gōng dié
ruì dié
tú dié
àn dié
jiè dié
xíng dié
zhuàng dié
pǔ dié
guān dié
zhuī dié
huàn dié
pì dié
zhú dié
táng dié
téng dié
xiāng dié
xuě dié
tōng dié
mù dié
gào dié
bái dié
píng dié
pú dié
jiě dié
biān dié
gōu dié
bào dié
jī dié
yáo dié
jīn dié
jūn dié
sù dié
fēi dié
chì dié
yín dié
chì dié
gōu dié
suí dié
shēn dié
shuǐ dié
lín dié
bù dié
yuān dié
zhuǎn dié
jì dié
téng dié
wǎng dié
huáng dié
mì dié
chì dié
míng dié
jìn dié
yù dié
cí dié
wén dié
tiáo dié
jiān dié
xùn dié
xìn dié
sòng dié
jì dié
shǐ dié
yùn dié
guài dié
mì dié
jiāo dié
jiā dié
yán dié
guān dié
shè dié
dù dié
⒈ 犹宦籍。
引唐李商隐《为舍人绛郡公上李相公启》：“自随宦牒，遽忝恩荣，位至圭符，宠当金紫。”
宋陆游《将之荣州取道青城》诗：“自笑年年随宦牒，不如处处得闲行。”
明宋濂《陶府君墓志铭跋尾》：“陶氏一门父兄子弟，其不坠书诗之业，往往知自奋如此，宦牒之蝉联，此盖其权舆哉。”
宦huàn(1)（名）官吏。(2)（动）做官。(3)（名）宦官。(4)姓。宦huàn（名）封建时代经过阉割在皇宫里伺侯皇帝及其家族的男人。也叫“太监”。宦yí（名）古代称屋子的东北角。
牒读音：dié牒dié（名）文书或证件。