chī chuí
chī chì
chī chuí
chī qiǎn
chī fá
chī jī
chī xíng
chī péng
chī chuí
chī zuì
chī lù
chī dòu
chī biān
chī bǎng
chī zé
chī dū
chī lüè
chī jué
chī pū
chī fú
chī rǔ
chī zhàng
chī shā
chī dòu
chī fǎ
chī tà
chī jìn
chī gòu
chī kūn
diē pū
fěn pū
chuí pū
fǎn pū
ā pū
dié pū
zé pū
yǎn pū
mǎi pū
fān pū
jī pū
fú pū
áo pū
chī pū
sī pū
jiǎn pū
dǎo pū
dié pū
diān pū
tǎo pū
bī pū
duàn pū
kē pū
cuī pū
mài pū
qiān pū
téng pū
pǐ pū
dǎ pū
diān pū
tiào pū
měng pū
biān pū
pāi pū
jiān pū
xiāng pū
jiān pū
hé pū
qiāo pū
jiù pū
tuò pū
pī pū
jìn pū
yī pū
bǎi pū
guān pū
náng pū
jiǎn pū
chì pū
jiǎo pū
⒈ 亦作“笞扑”。拷打。见“笞扑”。
引宋叶适《夫人林氏墓志铭》：“昔予在金陵，雅闻君能治寧国，号令清省，絶少笞扑，民爱信之，异口同辞。”
清王韬《淞滨琐话·白琼仙》：“此女一入门来，即欲觅死，以笞扑恐吓之，亦不惧。”
笞chī（动）〈书〉用鞭、杖或竹板子打。
扑读音：pū扑pū(1)（动）用力向前冲；使全身突然伏在物体上：～进怀｜香气～鼻。(2)（动）把全部心力用到（工作、事业等上面）：一心～在工作上。(3)（动）拍打：～粉｜鸟儿～着翅膀。(4)（动）扑打；进攻：～灭｜～蝇｜直～敌军巢穴。