bǐng xiù
chūn xiù
guì xiù
dié xiù
yuè xiù
jùn xiù
nèi xiù
fā xiù
nèi xiù
shuǎng xiù
wài xiù
huì xiù
dàn xiù
jīng xiù
dié xiù
céng xiù
lǎn xiù
wēn xiù
kuí xiù
měi xiù
yù xiù
cái xiù
zhí xiù
bì xiù
pǔ xiù
gū xiù
xié xiù
léi xiù
juān xiù
dú xiù
mài xiù
nóng xiù
wǎn xiù
guī xiù
biāo xiù
cái xiù
jìng xiù
shū xiù
zhuó xiù
qīng xiù
xīn xiù
sān xiù
yí xiù
yōu xiù
guǎng xiù
yīng xiù
qí xiù
lín xiù
duān xiù
luò xiù
cháng xiù
qí xiù
hán xiù
xī xiù
tǐng xiù
jiǒng xiù
mín xiù
chán xiù
yǎ xiù
qīng xiù
guī xiù
wǔ xiù
hēi xiù
lì xiù
xióng xiù
mǐn xiù
chōng xiù
wǔ xiù
jǐng xiù
shuǐ xiù
fū xiù
mài xiù
yāo xiù
jùn xiù
qiào xiù
qiào xiù
gāo xiù
wěi xiù
guǐ xiù
jiǎn xiù
lǎng xiù
tè xiù
shén xiù
wén xiù
rè xiù
zhōng xiù
shēn xiù
nóng xiù
qì xiù
kǎi xiù
qiàn xiù
qí xiù
jìng xiù
qī xiù
líng xiù
cāng xiù
máo xiù
zhì xiù
jùn xiù
cháo xiù
jùn xiù
fēng xiù
jié xiù
chū xiù
mèi xiù
娟秀juānxiù
(1) 秀丽;清秀美好
例书法娟秀英beautiful⒈ 秀丽。
引《新唐书·叛臣传下·高骈》：“左右姬侍百餘，皆娟秀光丽。”
清蒲松龄《聊斋志异·鲁公女》：“时邑令鲁公，三韩人。有女好猎。生适遇诸野，见其风姿娟秀，着锦貂裘，跨小驪驹，翩然若画。”
巴金《新生》第一篇：“我推平信封，撕开它，取出一张窄的纸条来。是文珠底娟秀的字迹。”
美好秀丽。
娟juān（形）秀丽；美好：～秀。
秀读音：xiù秀xiù（动）植物抽穗开花（多指庄稼）：～穗｜六月六；春谷～。秀xiù(1)（形）清秀：眉清目～。(2)（形）聪明；灵巧：内～｜心～。(3)（形）特别优异：优～。(4)（名）特别优异的人才：新～｜后起之～。