lǎng yǒng
lǎng yào
lǎng wù
lǎng jìng
lǎng chàng
lǎng jié
lǎng qín
lǎng bái
lǎng sòng
lǎng jīn
lǎng qīng
lǎng míng
lǎng yè
lǎng shí
lǎng liàn
lǎng gé
lǎng bào
lǎng yàn
lǎng huō
lǎng jiàn
lǎng fěng
lǎng ōu
lǎng yín
lǎng ào
lǎng kàng
lǎng liè
lǎng dí
lǎng yào
lǎng kàng
lǎng rán
lǎng dá
lǎng dú
lǎng yù
lǎng lì
lǎng jùn
lǎng shuǎng
lǎng jié
lǎng xīn
lǎng pǔ
lǎng chè
lǎng jùn
lǎng zhào
lǎng shàn
lǎng dú
lǎng jìng
lǎng huàng
lǎng yùn
lǎng mì
lǎng mù
lǎng lǎng
lǎng jì
lǎng mài
lǎng yí
lǎng xī
lǎng jiē
lǎng kè
lǎng yú
lǎng rì
lǎng dàn
lǎng xīng
lǎng chè
lǎng xiào
lǎng dàn
lǎng gè
lǎng wù
lǎng diào
lǎng bá
lǎng xiù
lǎng yì
lǎng xù
lǎng shēng
lǎng rùn
lǎng chàng
lǎng zhú
lǎng shēng
lǎng yuè
lǎng jùn
lǎng pò
lǎng yán
huì xiù
guī xiù
luò xiù
rè xiù
nèi xiù
dié xiù
wǔ xiù
yí xiù
fēng xiù
máo xiù
dié xiù
gū xiù
wǔ xiù
wài xiù
xīn xiù
fū xiù
yǎ xiù
xióng xiù
bì xiù
jiǒng xiù
léi xiù
mǐn xiù
biāo xiù
lǎn xiù
jiǎn xiù
qīng xiù
qí xiù
cāng xiù
zhuó xiù
tǐng xiù
fā xiù
jìng xiù
yuè xiù
lǎng xiù
zhì xiù
sān xiù
qì xiù
mài xiù
guǐ xiù
zhí xiù
jǐng xiù
lì xiù
chōng xiù
yīng xiù
jùn xiù
wēn xiù
mín xiù
jùn xiù
shuǐ xiù
měi xiù
qiàn xiù
wén xiù
dàn xiù
xī xiù
chūn xiù
pǔ xiù
wǎn xiù
shén xiù
nóng xiù
xié xiù
shuǎng xiù
yōu xiù
zhōng xiù
qīng xiù
mài xiù
guǎng xiù
nóng xiù
cái xiù
kuí xiù
bǐng xiù
cháng xiù
yù xiù
céng xiù
nèi xiù
qiào xiù
chán xiù
gāo xiù
guì xiù
hēi xiù
lín xiù
qí xiù
jùn xiù
dú xiù
shū xiù
chū xiù
cháo xiù
tè xiù
mèi xiù
qiào xiù
qī xiù
duān xiù
líng xiù
yāo xiù
shēn xiù
jié xiù
cái xiù
juān xiù
guī xiù
kǎi xiù
hán xiù
qí xiù
jùn xiù
wěi xiù
jìng xiù
jīng xiù
⒈ 清秀。
引明王世贞《石羊生传》:“元瑞为儿时,肌体玉雪,眉目朗秀。”
明顾起纶《国雅品·士品三》:“严相公惟中,先辈评公诗颇多,如仪封王司马曰‘冲邃閒远’, 成都杨修撰曰‘冲澹朗秀’。”
明顾起纶《国雅品·士品四》:“朗秀冲閒之辞,已造中唐佳境。”
朗lǎng(1)本义:明朗。(形)光线充足;明亮:明朗。(形)光线充足;明亮(2)本义:明朗。(形)声音清晰响亮:明朗。(形)声音清晰响亮
秀读音:xiù秀xiù(动)植物抽穗开花(多指庄稼):~穗|六月六;春谷~。秀xiù(1)(形)清秀:眉清目~。(2)(形)聪明;灵巧:内~|心~。(3)(形)特别优异:优~。(4)(名)特别优异的人才:新~|后起之~。