yīng zī
yīng wěi
yīng yóu
yīng zhǐ
yīng táo
yīng duō
yīng qí
yīng xióng
yīng míng
yīng yīn
yīng yàn
yīng cái
yīng bá
yīng lún
yīng jié
yīng cí
yīng zhì
yīng ruì
yīng máo
yīng jùn
yīng jié
yīng xīn
yīng móu
yīng yǒng
yīng zhì
yīng yào
yīng rén
yīng tái
yīng huī
yīng jiàn
yīng yì
yīng cái
yīng cí
yīng guǐ
yīng yīng
yīng wù
yīng líng
yīng yì
yīng máo
yīng hún
yīng wù
yīng tè
yīng guǐ
yīng shí
yīng lǎng
yīng gǔ
yīng lüè
yīng zhì
yīng zhì
yīng wǔ
yīng yuàn
yīng bàng
yīng guǒ
yīng jié
yīng pàn
yīng mào
yīng gài
yīng jiàn
yīng sháo
yīng háo
yīng jué
yīng chén
yīng xiù
yīng fàn
yīng liè
yīng shì
yīng dūn
yīng mǐn
yīng mó
yīng guó
yīng fēn
yīng liáo
yīng zhuó
yīng bǐng
yīng tǐng
yīng huì
yīng zhǔ
yīng miào
yīng biàn
yīng luò
yīng ruǐ
yīng huáng
yīng fǔ
yīng zòng
yīng shēng
yīng yǔ
yīng zhé
yīng kǎn
yīng dàng
yīng dàng
yīng gǔn
yīng jué
yīng huá
yīng qiú
yīng shì
yīng cāo
yīng huì
yīng duàn
yīng chēng
yīng sà
yīng mǔ
yīng jīng
yīng jùn
yīng fā
yīng hù
yīng qì
yīng qiào
yīng cùn
yīng jīng
yīng ruì
yīng shì
yīng fēng
yīng jùn
yīng mài
yīng yí
yīng rú
yīng zī
yīng guāng
jīng xiù
líng xiù
jùn xiù
mài xiù
yǎ xiù
lǎng xiù
lín xiù
nóng xiù
jùn xiù
zhuó xiù
bì xiù
shuǎng xiù
jùn xiù
jǐng xiù
qí xiù
xī xiù
zhì xiù
cái xiù
kǎi xiù
bǐng xiù
jiǎn xiù
shū xiù
gāo xiù
wài xiù
jié xiù
mín xiù
cái xiù
zhōng xiù
mài xiù
gū xiù
yōu xiù
fā xiù
kuí xiù
lì xiù
duān xiù
hēi xiù
dié xiù
nèi xiù
chūn xiù
léi xiù
jiǒng xiù
cháo xiù
huì xiù
wēn xiù
yí xiù
yuè xiù
qiào xiù
cāng xiù
guī xiù
shén xiù
xióng xiù
yù xiù
qīng xiù
fū xiù
qí xiù
shuǐ xiù
luò xiù
yāo xiù
fēng xiù
cháng xiù
qiàn xiù
hán xiù
chōng xiù
yīng xiù
qí xiù
guì xiù
jìng xiù
qiào xiù
pǔ xiù
mèi xiù
mǐn xiù
jùn xiù
biāo xiù
wěi xiù
nèi xiù
dié xiù
sān xiù
guǐ xiù
wén xiù
qīng xiù
qì xiù
dàn xiù
wǔ xiù
céng xiù
chán xiù
tè xiù
jìng xiù
xīn xiù
guī xiù
wǔ xiù
zhí xiù
lǎn xiù
tǐng xiù
xié xiù
dú xiù
shēn xiù
nóng xiù
juān xiù
rè xiù
guǎng xiù
chū xiù
máo xiù
měi xiù
wǎn xiù
qī xiù
⒈ 优美；高尚。
引《三国志·吴志·张温传》：“温虽智非从横，武非虓虎，然其弘雅之素，英秀之德……卓躒冠群。”
⒉ 才能卓越的人。
引晋葛洪《抱朴子·博喻》：“舍英秀而杖常民者，吾知其不能叙彝伦而臻升平矣。”
唐刘知几《史通·杂说上》：“孟坚又云：‘ 刘向、扬雄博极群书，皆服其善叙事。’岂时无英秀，易为雄霸者乎？不然，何虚誉之甚也！”
金党怀英《君锡生子四月八日》诗：“蓟山东盘出英秀，政与德门宜子孙。”
⒊ 俊美。
引宋王谠《唐语林·补遗一》：“花奴但英秀过人，悉无此状，故无猜也。”
宋胡仔《苕溪渔隐丛话后集·张复之》：“《本朝名臣传》云：‘ 钱若水额有异骨，山庭月角，姿仪英秀。’”
冰心《斯人独憔悴》：“头等车上，凭窗立着一个少年……眉目很英秀。”
英yīng(1)（名）〈书〉花：落～缤纷。(2)（名）才能或智慧过人的人：～杰｜～豪｜～魂。(3)（名）姓。英yīng（名）指英国。
秀读音：xiù秀xiù（动）植物抽穗开花（多指庄稼）：～穗｜六月六；春谷～。秀xiù(1)（形）清秀：眉清目～。(2)（形）聪明；灵巧：内～｜心～。(3)（形）特别优异：优～。(4)（名）特别优异的人才：新～｜后起之～。