jiǎn xiù
jié xiù
cái xiù
dié xiù
dú xiù
mǐn xiù
shuǐ xiù
zhuó xiù
lín xiù
qiào xiù
shū xiù
kuí xiù
fā xiù
pǔ xiù
qiào xiù
měi xiù
zhí xiù
fū xiù
qì xiù
zhōng xiù
máo xiù
qí xiù
cháo xiù
gū xiù
xī xiù
mèi xiù
kǎi xiù
qí xiù
nóng xiù
bǐng xiù
wǎn xiù
lǎn xiù
yù xiù
chōng xiù
jìng xiù
shuǎng xiù
wén xiù
qī xiù
wēn xiù
fēng xiù
cháng xiù
lǎng xiù
jùn xiù
céng xiù
hán xiù
yí xiù
qí xiù
guǎng xiù
dàn xiù
qīng xiù
jùn xiù
shén xiù
rè xiù
léi xiù
tè xiù
guī xiù
mài xiù
chán xiù
yǎ xiù
jiǒng xiù
jùn xiù
cāng xiù
biāo xiù
zhì xiù
lì xiù
guī xiù
duān xiù
jīng xiù
wǔ xiù
jǐng xiù
xīn xiù
mín xiù
xióng xiù
guǐ xiù
qiàn xiù
gāo xiù
shēn xiù
qīng xiù
wěi xiù
mài xiù
chūn xiù
guì xiù
juān xiù
dié xiù
luò xiù
nóng xiù
xié xiù
cái xiù
chū xiù
bì xiù
hēi xiù
nèi xiù
jùn xiù
yāo xiù
tǐng xiù
yuè xiù
wǔ xiù
wài xiù
yōu xiù
yīng xiù
huì xiù
nèi xiù
sān xiù
líng xiù
jìng xiù
⒈ 日暮时的花;晚开的花。喻后起的诗文或人才。
引《文选·陆机<文赋>》:“谢朝华於已披,啟夕秀於未振。”
李善注:“华秀,以喻文也。”
清卷盦《蔽庐丛志序》:“自兹以降,代有作人,程才效伎,称夕秀焉。”
⒉ 谓花在傍晚开放。
引唐宋璟《梅花赋》:“艳於春者,望秋先零。盛於夏者,未冬已萎。或朝华而速谢,或夕秀而遄衰。曷若兹卉,岁寒特妍。”
夕xī(1)(形)太阳落山时:~阳|~照。(2)(名)泛指晚上:前~。
秀读音:xiù秀xiù(动)植物抽穗开花(多指庄稼):~穗|六月六;春谷~。秀xiù(1)(形)清秀:眉清目~。(2)(形)聪明;灵巧:内~|心~。(3)(形)特别优异:优~。(4)(名)特别优异的人才:新~|后起之~。