pì yù
pì lǐng
pì wèi
bì xié
pì ní
pì nì
pì yuǎn
pì dài
pì shè
pì yín
pì nì
pì xié
pì zhì
pì shǔ
pì yǐ
pì hé
pì zuì
pì yáo
pì jī
pì chēng
pì lǘ
pì qǐ
pì là
pì cuì
pì jiāng
pì fǎ
pì ruò
pì miù
bì lú
bì shū
pì rèn
pì fú
pì shǔ
pì dié
pì hán
pì méng
pì cáng
pì rén
pì xián
pì guài
pì qǐng
pì chà
pì èr
pì tǔ
pì chē
pì qǐn
pì jìn
pì zhī
pì gōng
pì huì
pì mén
pì lì
pì diàn
pì ěr
pì xī
pì gōng
pì qiáng
pì jiù
pì bó
pì wéi
pì guó
pì pìn
pì yōng
pì fó
pì xuǎn
pì dì
pì bīng
pì xiǎo
pì kǒu
pì jī
pī tóu
pì jū
bì yán
pì chú
pì qiáng
pì huí
pì lòu
bì yì
pì huì
pì rán
pì qǐ
pì shè
pì bù
pì rú
pì jì
pì kōng
pì fēi
pì dào
pì biāo
pì luó
pì míng
bì zhào
pì è
pì jì
pì chì
pì sāi
pì chí
pì lì
pì nán
pì rú
pì pì
pì zhǐ
bì lì
pì shì
pì chén
pì cǎo
pì zhàng
pì guà
pì yīn
pì gǔ
pì kè
pì yōng
pì fǎ
pì dàng
pì yáo
pì sè
pì zhì
pì guān
pì yǒng
pì fāng
pì yōng
pì wáng
míng zhào
gǎn zhào
qiǎn zhào
shè zhào
hào zhào
zhī zhào
shōu zhào
fù zhào
qīn zhào
pìn zhào
gōng zhào
hū zhào
hè zhào
xuān zhào
qǐng zhào
chú zhào
zhēng zhào
fèng zhào
diǎn zhào
fāng zhào
jí zhào
zhào zhào
lǚ zhào
qǐ zhào
chuán zhào
mù zhào
tǎo zhào
chǐ zhào
hào zhào
qǐ zhào
huī zhào
guān zhào
bì zhào
qiān zhào
jiǎn zhào
chǒng zhào
cǎi zhào
⒈ 征召。参见“辟除”。
引《后汉书·郑均传》：“均好义篤实，养寡嫂孤儿，恩礼敦至。常称病家廷，不应州郡辟召。”
唐陆贽《请许台省长官举荐属吏状》：“汉朝务求多士，其选不唯公府辟召而已，又有父任兄任皆得为郎。”
宋叶适《法度总论三·吏胥》：“汉之公府掾、诸卿主事，辟召皆天下名士。”
清钱谦益《跋王原吉＜梧溪集＞》：“江阴王逢原吉，元末，不应辟召。”
因才高名重受人荐举，而被征召授以职位。
1.君主：复～。
2.姓。
3.排除：～邪。
4.同“避”。
5.帝王召见并授予官职：～举（征召和荐举）。
召读音：zhào,shào[ zhào ]1. 召唤：召集。召见。
2. 召致，引来：召祸。召人怨。