pì qiáng
pì zhàng
pì xuǎn
pì jì
pì rén
pì jiù
pì lì
pì èr
pì jì
pì lǘ
pì chà
pì yǒng
pì yuǎn
pì zuì
pì dài
pì yōng
pì rèn
pì shǔ
pì là
pì zhì
pì qǐn
pì ní
pì huì
pì gǔ
pì méng
pì cáng
pì cuì
pì yǐ
pī tóu
pì gōng
pì fēi
pì pìn
pì yáo
pì nì
pì rú
pì gōng
pì rán
pì kōng
pì fǎ
pì hán
pì luó
pì dì
pì tǔ
pì chén
pì xī
pì chēng
pì jiāng
pì miù
pì mén
pì fǎ
pì è
pì diàn
bì xié
pì guà
pì nán
pì chē
pì xián
pì yáo
pì yín
pì sāi
pì chú
pì pì
pì zhì
pì jī
pì yōng
pì xié
bì lú
pì qǐ
pì wèi
pì biāo
pì dàng
pì wáng
pì shǔ
pì qiáng
pì bīng
pì ruò
pì huì
pì zhǐ
pì bó
pì lǐng
pì yù
pì lòu
pì fú
pì jī
pì shè
bì zhào
pì cǎo
pì yīn
pì fó
pì jìn
pì shè
pì lì
pì bù
pì fāng
pì guó
bì yán
pì qǐng
pì dié
pì rú
pì chí
pì dào
bì lì
pì sè
pì zhī
pì nì
pì hé
pì qǐ
pì kè
pì míng
pì huí
pì kǒu
pì guài
bì shū
bì yì
pì yōng
pì shì
pì wéi
pì guān
pì xiǎo
pì jū
pì ěr
pì chì
fèng qǐng
cuī qǐng
shēn qǐng
kěn qǐng
de qǐng
kěn qǐng
yù qǐng
guān qǐng
shàng qǐng
bǐng qǐng
pì qǐng
kòu qǐng
qǐ qǐng
xiān qǐng
suàn qǐng
chéng qǐng
cháo qǐng
yuē qǐng
qí qǐng
fán qǐng
jìng qǐng
zhǔ qǐng
zhǐ qǐng
chī qǐng
dǎ qǐng
shē qǐng
zī qǐng
shēn qǐng
zhēng qǐng
dǎo qǐng
yè qǐng
jīng qǐng
yuè qǐng
xún qǐng
kòu qǐng
qǐ qǐng
zī qǐng
bài qǐng
yāo qǐng
cān qǐng
zhūn qǐng
guǎn qǐng
bù qǐng
gào qǐng
fèng qǐng
jié qǐng
héng qǐng
yàn qǐng
pǔ qǐng
mài qǐng
lǐ qǐng
cì qǐng
qì qǐng
sī qǐng
yì qǐng
chéng qǐng
gàn qǐng
gòu qǐng
cù qǐng
dūn qǐng
lùn qǐng
jìn qǐng
gōng qǐng
zhà qǐng
yán qǐng
shǔ qǐng
qǐ qǐng
hán qǐng
xiāng qǐng
qiú qǐng
bǎi qǐng
qǐ qǐng
pìn qǐng
yíng qǐng
tí qǐng
huí qǐng
gù qǐng
āi qǐng
shùn qǐng
bào qǐng
kōu qǐng
gōng qǐng
chén qǐng
⒈ 即辟聘。参见“辟聘”。
引汉应劭《风俗通·十反·太尉沛国刘矩》：“叔方雅有高问，远近伟之，州郡辟请，未尝答命，往来京师，委质通门。”
《三国志·蜀志·杨仪传》“仪自杀” 裴松之注引晋张方《楚国先贤传》：“仪兄卢，字威方。少有德行，为江南冠冕。州郡礼召，诸公辟请，皆不能屈。”
《旧唐书·李晟传》：“晚岁忽於取士，辟请不得其人。至使吏缘为奸，军政不肃，物论稍减，惜哉！”
1.透彻：精～。透～。
2.驳斥或排除（不正确的言论或谣言）：～谣。～邪说。
3.法律；法：大～（古代指死刑）。
请读音：qǐng请qǐng(1)（动）请求：～教｜～假。(2)（动）邀请；聘请：～客｜～医生。(3)（副）敬辞；用于希望对方做某事：您～坐｜～准时出席。(4)（动）旧时指买香烛、纸马、佛龛。