wén xùn
wén huà
wén xìn
wén wén
wén huì
wén de
wén míng
wén shēng
wén jiā
wén fēng
wén rén
wén sòng
wén shàn
wén jī
wén yù
wén wàng
wén shí
wén dá
wén dí
wén lìng
wén jiào
wén tīng
wén sūn
wén jiàn
wén mìng
wén jiàn
wén yàng
wén fù
wén zhěn
wén léi
⒈ 本谓听到曾经听过的，引申为随时可以听到。
引语出《庄子·则阳》：“旧国旧都，望之畅然；虽使丘陵草木之緡，入之者十九，犹之畅然。况见见闻闻者也，以十仞之臺县众閒者也！”
唐元结《处规》：“吾安能使吾身之有是，而令他人之有非，至於闻闻也哉！”