wén yù
wén míng
wén wén
wén shí
wén xìn
wén sūn
wén lìng
wén jiā
wén zhěn
wén sòng
wén fēng
wén huà
wén fù
wén huì
wén yàng
wén dá
wén rén
wén mìng
wén jiàn
wén shēng
wén léi
wén jī
wén xùn
wén wàng
wén tīng
wén dí
wén de
wén shàn
wén jiào
wén jiàn
qiè zhěn
wēi zhěn
sì zhěn
tíng zhěn
fù zhěn
chù zhěn
kòu zhěn
shī zhěn
kāi zhěn
jiù zhěn
mén zhěn
huì zhěn
zhuǎn zhěn
wèn zhěn
chū zhěn
què zhěn
mén zhěn
wǔ zhěn
hòu zhěn
wù zhěn
tīng zhěn
dǎ zhěn
jí zhěn
fāng zhěn
yì zhěn
wén zhěn
xún zhěn
nǐ zhěn
miàn zhěn
mài zhěn
⒈ 中医学名词。望、闻、问、切四诊之一。包括听声音和嗅气味。前者凭听觉了解病人的言语、呼吸、咳嗽、呻吟等声音变化，后者凭嗅觉辨别病人的口气、体气和排泄物的气味。
中医用来诊断病情的方法。包括凭听觉从病人说话、呼吸、咳嗽等声音诊断和凭嗅觉分辨病人散发的气味或排泄物的气味。
闻wén(1)（动）听见：～见。(2)（名）消息：新～。(3)（名）名声：艳～。(4)（名）知识；见闻：博学多～。(5)（动）用鼻子嗅：味道好～。
诊读音：zhěn诊zhěn（动）看病；察看；诊察：～断｜门～｜出～｜会～｜～疗。