cóng tóng
cóng shí
cóng qí
cóng gōng
cóng dào
cóng wèi
cóng biàn
cóng wéi
cóng xīng
cóng lóng
cóng mèi
cóng liè
cóng liáng
cóng zhèng
cóng shàn
cóng yuē
cóng shǐ
cóng bīng
cóng dì
cóng yú
cóng xiǎng
cóng qīn
cóng xìng
cóng luàn
cóng zhōng
cóng xié
cóng tiān
cóng tóu
cóng jià
cóng shí
cóng fù
cóng zuǒ
cóng héng
cóng chén
cóng jí
cóng ān
cóng fú
cóng huà
cóng jiù
cóng zī
cóng zì
cóng fàn
cóng fù
cóng sì
cóng nú
cóng lái
cóng sú
cóng héng
cóng zhòng
cóng yì
cóng bó
cóng xiàn
cóng zǐ
cóng yí
cóng zhě
cóng yù
cóng lì
cóng jià
cóng shǐ
cóng wù
cóng shì
cóng cóng
cóng cǐ
cóng gé
cóng jì
cóng guǎng
cóng jū
cóng yì
cóng shéng
cóng ér
cóng jiǔ
cóng huàn
cóng nì
cóng jiàn
cóng róng
cóng xué
cóng xiōng
cóng shǔ
cóng guān
cóng pǐn
cóng bān
cóng fàng
cóng mù
cóng dòng
cóng niú
cóng jiù
cóng xǔ
cóng dí
cóng shì
cóng zhèng
cóng shū
cóng tīng
cóng xīn
cóng zhēng
cóng xíng
cóng cháng
cóng zǐ
cóng zhí
cóng tuó
cóng xìn
cóng yè
cóng jūn
cóng sì
cóng zuò
cóng shì
cóng mǔ
cóng jiāo
cóng quán
cóng mǎ
cóng fēng
cóng shēng
cóng gū
cóng jù
cóng kuí
cóng bì
cóng zǔ
cóng yì
cóng xiān
cóng jīn
cóng rán
cóng xián
cóng wēng
cóng yǒng
cóng lì
cóng shùn
cóng jū
cóng tú
cóng qián
cóng yí
cóng xíng
cóng tuó
cóng yī
cóng qín
cóng ér
cóng shí
cóng sī
cóng shī
cóng yì
cóng liú
cóng sǐ
cóng bù
cóng jiǎn
cóng lái
cóng róng
cóng táng
cóng zì
cóng zàng
cóng dǎ
cóng rén
cóng shǎng
cóng sūn
cóng shēng
cóng yōu
cóng bì
cóng sù
cóng yán
cóng chū
cóng sòng
cóng cí
cóng nǚ
cóng lüè
cóng shì
cóng yǒng
cóng gé
cóng zú
cóng kuān
cóng yóu
cóng shì
cóng yǔn
cóng zhí
cóng nán
cóng xùn
cóng nà
cóng sàng
cóng niǎn
cóng sǎo
cóng shēng
cóng shì
cóng chē
cóng jī
cóng xīn
cóng xiǎng
cóng yú
cóng mìng
cóng yào
cóng suí
⒈ 亦作“从槖”。谓负橐簪笔，以备顾问。亦指文学侍从之臣。
引语出《汉书·赵充国传》：“安世 ( 张安世 )本持橐簪笔事孝武帝数十年。”
颜师古注引张晏曰：“橐，契囊也。近臣负橐簪笔，从备顾问，或有所纪也。”
宋刘克庄《凤凰阁》词：“浮荣菌蕣，选甚庶官从橐。”
宋张世南《游宦纪闻》卷四：“公登从槖，夫人尚无恙。”
元马祖常《杂咏》诗之二：“归帆夜宿山前寺，从橐秋辤仗外车。”
1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。
橐读音：tuó橐(1)（名）〈书〉袋子。(2)（拟）形容物体互相碰击的声音。橐tuó(1)（名）〈书〉一种口袋。(2)（拟）形容某些物体撞击的声音（多叠用）。