cóng sǐ
cóng chén
cóng xìn
cóng dǎ
cóng yì
cóng cí
cóng yōu
cóng shǐ
cóng xǔ
cóng zuǒ
cóng bù
cóng yǔn
cóng shī
cóng róng
cóng sù
cóng jiāo
cóng mèi
cóng héng
cóng jì
cóng yè
cóng yì
cóng xīn
cóng cháng
cóng xiǎng
cóng tóu
cóng shàn
cóng shì
cóng mǎ
cóng yú
cóng jīn
cóng xiān
cóng huàn
cóng guǎng
cóng wéi
cóng jūn
cóng niú
cóng tuó
cóng zhí
cóng yán
cóng zī
cóng lái
cóng xíng
cóng zì
cóng xiàn
cóng luàn
cóng qīn
cóng sūn
cóng yuē
cóng róng
cóng jū
cóng tīng
cóng dí
cóng nǚ
cóng táng
cóng sì
cóng huà
cóng wèi
cóng liè
cóng zhēng
cóng zú
cóng xié
cóng zhōng
cóng jià
cóng yóu
cóng zhí
cóng nú
cóng shéng
cóng rán
cóng xìng
cóng jiǎn
cóng xiōng
cóng jiù
cóng sī
cóng shì
cóng zì
cóng sì
cóng liáng
cóng bì
cóng shì
cóng yào
cóng niǎn
cóng shū
cóng lái
cóng chū
cóng yí
cóng lì
cóng chē
cóng bó
cóng sǎo
cóng dào
cóng xíng
cóng liú
cóng ér
cóng bīng
cóng bì
cóng gé
cóng sàng
cóng xīng
cóng jī
cóng wù
cóng shǔ
cóng fú
cóng shēng
cóng shì
cóng pǐn
cóng kuān
cóng quán
cóng qí
cóng fàn
cóng xué
cóng yí
cóng dì
cóng shǎng
cóng fēng
cóng gōng
cóng cóng
cóng shí
cóng sòng
cóng jiù
cóng dòng
cóng mù
cóng nà
cóng fù
cóng jià
cóng mǔ
cóng yǒng
cóng zàng
cóng zhě
cóng héng
cóng lüè
cóng yì
cóng shēng
cóng tóng
cóng lóng
cóng bān
cóng ān
cóng nán
cóng jù
cóng zhòng
cóng yì
cóng yī
cóng mìng
cóng kuí
cóng shēng
cóng cǐ
cóng sú
cóng yǒng
cóng gé
cóng guān
cóng xīn
cóng shì
cóng rén
cóng shí
cóng yú
cóng tú
cóng biàn
cóng jiǔ
cóng lì
cóng fù
cóng qín
cóng zǔ
cóng zhèng
cóng yù
cóng wēng
cóng ér
cóng tiān
cóng xiǎng
cóng zǐ
cóng qián
cóng zhèng
cóng suí
cóng zuò
cóng shùn
cóng jí
cóng fàng
cóng jū
cóng jiàn
cóng xián
cóng tuó
cóng xùn
cóng shí
cóng zǐ
cóng nì
cóng gū
cóng shǐ
cóng shì
⒈ 从兄之妻。
引《晋书·王彪之传》：“今上年出十岁，垂婚冠，反令从嫂临朝，示人君幼弱，岂是翼戴讚扬立德之谓乎！”
《晋书·后妃传下·康献褚皇后》：“太后於帝为从嫂，朝议疑其服。”
1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。
嫂读音：sǎo嫂子，哥哥的妻子。也用来尊称和自己年纪相仿佛的已婚女子：姑～。张大～。