cóng cháng
cóng róng
cóng shēng
cóng yǒng
cóng sú
cóng lüè
cóng shí
cóng sǐ
cóng gōng
cóng shī
cóng bān
cóng yí
cóng yán
cóng yóu
cóng mìng
cóng zhí
cóng kuān
cóng bì
cóng jì
cóng quán
cóng bì
cóng yù
cóng tiān
cóng xùn
cóng sī
cóng jūn
cóng lái
cóng jí
cóng zì
cóng dí
cóng qián
cóng shǐ
cóng xiǎng
cóng guān
cóng zhēng
cóng zhèng
cóng yōu
cóng yuē
cóng héng
cóng zhí
cóng jià
cóng huà
cóng pǐn
cóng nán
cóng nú
cóng lì
cóng shì
cóng shǎng
cóng lóng
cóng yú
cóng niǎn
cóng jiàn
cóng xīn
cóng fù
cóng zhōng
cóng xǔ
cóng jiù
cóng mǎ
cóng wèi
cóng jū
cóng qín
cóng shùn
cóng sì
cóng yì
cóng jiù
cóng jià
cóng jiǔ
cóng ér
cóng tīng
cóng tuó
cóng zǐ
cóng shàn
cóng fù
cóng xīng
cóng shēng
cóng fàn
cóng shēng
cóng shǐ
cóng jiāo
cóng xué
cóng shì
cóng mù
cóng ān
cóng tóng
cóng yào
cóng suí
cóng shí
cóng niú
cóng liè
cóng yú
cóng nà
cóng wéi
cóng sàng
cóng zhě
cóng zuǒ
cóng xiàn
cóng bīng
cóng jū
cóng zǐ
cóng yí
cóng bó
cóng róng
cóng jiǎn
cóng kuí
cóng zuò
cóng ér
cóng xīn
cóng rén
cóng shǔ
cóng fú
cóng xián
cóng huàn
cóng yī
cóng rán
cóng nǚ
cóng sì
cóng jù
cóng xiǎng
cóng yì
cóng chén
cóng zhòng
cóng chē
cóng gé
cóng sǎo
cóng táng
cóng lái
cóng zú
cóng sù
cóng guǎng
cóng liú
cóng dào
cóng xìn
cóng fàng
cóng yǔn
cóng mǔ
cóng tú
cóng xíng
cóng cóng
cóng zì
cóng yè
cóng sòng
cóng fēng
cóng héng
cóng shì
cóng bù
cóng dì
cóng dòng
cóng xìng
cóng jīn
cóng luàn
cóng wēng
cóng gé
cóng chū
cóng xiān
cóng gū
cóng biàn
cóng xiōng
cóng shū
cóng xié
cóng nì
cóng cǐ
cóng dǎ
cóng zàng
cóng lì
cóng jī
cóng qí
cóng shì
cóng yì
cóng sūn
cóng liáng
cóng xíng
cóng tuó
cóng wù
cóng zī
cóng yǒng
cóng zǔ
cóng shéng
cóng shí
cóng qīn
cóng tóu
cóng yì
cóng zhèng
cóng mèi
cóng cí
cóng shì
cóng shì
⒈ 谓居丧毕，脱去丧服，穿上吉服；或丧期内因有嫁娶庆贺或吉祭之礼暂易吉服。
引《晋书·隐逸传·孟陋》：“丧母，毁瘠殆於灭性，不饮酒食肉十有餘年。亲族迭谓之曰：‘ 少孤 ！谁无父母？谁有父母！圣人制礼，令贤者俯就，不肖企及。若使毁性无嗣，更为不孝也。’ 陋感此言，然后从吉。”
《书·顾命》“卿士邦君麻冕蚁裳入即位” 唐孔颖达疏：“太保、太史有所主者，则纯如祭服，暂从吉也。”
宋赵昇《朝野类要·从吉》：“大祥毕，禫服终，踰月从吉，谓改服也。然后朝见或参选。”
⒉ 旧时居丧期内参与他人庆贺之礼，多在书简上写“从吉”二字，本此。
引清陆以湉《冷庐杂识·从吉》：“三年之丧，乃凶礼之大者。世俗居丧而通名以庆贺，必书‘从吉’，失礼甚矣。”
居丧中，因事而暂易吉服，或居丧毕，脱去丧服，换上吉服。见明．孙星衍《尚书今古文注疏．卷二五．顾命》。后人居丧，当与人行庆贺之礼时，多书「从吉」二字于简帖上。
1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。
吉读音：jí吉jí(1)（形）吉利；吉祥（跟‘凶’相对）：凶多～少｜万事大～。(2)（Jí）姓。