cóng yì
cóng yú
cóng héng
cóng zǔ
cóng gū
cóng zǐ
cóng shēng
cóng zhě
cóng dí
cóng jù
cóng kuān
cóng xīn
cóng fàng
cóng sūn
cóng jūn
cóng chén
cóng rén
cóng xián
cóng mèi
cóng jiǎn
cóng qí
cóng liè
cóng jiǔ
cóng xiǎng
cóng lüè
cóng yí
cóng yóu
cóng zì
cóng guǎng
cóng zhí
cóng cháng
cóng qián
cóng róng
cóng shéng
cóng sàng
cóng shì
cóng tuó
cóng zuǒ
cóng xīng
cóng biàn
cóng yán
cóng zhēng
cóng jià
cóng mǎ
cóng nú
cóng shǐ
cóng guān
cóng cí
cóng yí
cóng zhèng
cóng lái
cóng zàng
cóng liú
cóng sú
cóng jiāo
cóng wēng
cóng sǐ
cóng shēng
cóng xiàn
cóng ér
cóng sì
cóng jiàn
cóng yè
cóng shēng
cóng dòng
cóng yào
cóng lái
cóng tīng
cóng jū
cóng xìn
cóng yǔn
cóng yù
cóng niǎn
cóng jū
cóng héng
cóng xié
cóng bì
cóng tóng
cóng zhōng
cóng dào
cóng yì
cóng yì
cóng rán
cóng xíng
cóng mǔ
cóng yī
cóng bān
cóng jià
cóng shǔ
cóng zhí
cóng jiù
cóng shì
cóng xùn
cóng shū
cóng xué
cóng xǔ
cóng fù
cóng lì
cóng luàn
cóng shǎng
cóng tóu
cóng yú
cóng zú
cóng tuó
cóng wèi
cóng quán
cóng sù
cóng nǚ
cóng dǎ
cóng fàn
cóng sì
cóng bù
cóng nì
cóng zuò
cóng dì
cóng jì
cóng niú
cóng nán
cóng mù
cóng qín
cóng suí
cóng ér
cóng liáng
cóng gé
cóng nà
cóng fēng
cóng shùn
cóng xiān
cóng gé
cóng sī
cóng gōng
cóng bó
cóng yuē
cóng huàn
cóng yǒng
cóng shǐ
cóng shí
cóng yì
cóng fù
cóng jī
cóng wéi
cóng ān
cóng xìng
cóng sòng
cóng kuí
cóng lì
cóng shí
cóng huà
cóng zì
cóng xiōng
cóng bì
cóng shī
cóng shí
cóng shì
cóng chē
cóng xíng
cóng sǎo
cóng xīn
cóng wù
cóng zhòng
cóng xiǎng
cóng pǐn
cóng jīn
cóng shì
cóng zǐ
cóng tú
cóng shàn
cóng bīng
cóng cóng
cóng zhèng
cóng chū
cóng fú
cóng jiù
cóng yǒng
cóng lóng
cóng qīn
cóng zī
cóng mìng
cóng shì
cóng tiān
cóng shì
cóng táng
cóng yōu
cóng jí
cóng róng
cóng cǐ
⒈ 亦作“从臾”。亦作“从惥”。怂恿；奉承。从，通“怂”。
引《史记·汲郑列传》：“天子置公卿辅弼之臣，寧令从諛承意，陷主於不义乎？”
宋叶绍翁《四朝闻见录·宏而不博博而不宏》：“至文忠（真德秀 ）立朝时，御史发其廷对日，力从臾恢復事。”
清顾炎武《山阳王君墓志铭》：“而余在远，弗及为之从臾也。”
1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。
谀读音：yú谀yú（动）〈书〉谄媚；奉承：～辞｜谄～｜阿～｜阿～逢迎。