cóng zǐ
cóng shùn
cóng jiāo
cóng qí
cóng fú
cóng mìng
cóng luàn
cóng sù
cóng ān
cóng róng
cóng xīn
cóng shì
cóng chē
cóng bān
cóng jiǎn
cóng sì
cóng yè
cóng dào
cóng jiù
cóng shí
cóng yì
cóng xiǎng
cóng shēng
cóng xīn
cóng yǒng
cóng yí
cóng bīng
cóng jiǔ
cóng tīng
cóng jī
cóng xué
cóng chén
cóng shī
cóng liè
cóng jīn
cóng wēng
cóng yào
cóng bù
cóng shū
cóng qīn
cóng dí
cóng kuān
cóng sì
cóng shí
cóng shì
cóng shì
cóng xíng
cóng gé
cóng suí
cóng zhě
cóng jià
cóng kuí
cóng guān
cóng lái
cóng xíng
cóng pǐn
cóng nì
cóng zàng
cóng héng
cóng zú
cóng xǔ
cóng mǔ
cóng zǔ
cóng mǎ
cóng sàng
cóng lái
cóng tóu
cóng dòng
cóng yú
cóng zhèng
cóng yù
cóng jù
cóng bì
cóng qián
cóng yōu
cóng jiù
cóng shǎng
cóng bì
cóng yuē
cóng zhōng
cóng shéng
cóng héng
cóng dǎ
cóng wù
cóng shàn
cóng yì
cóng yì
cóng yóu
cóng cóng
cóng quán
cóng shǔ
cóng lì
cóng gōng
cóng tiān
cóng xiǎng
cóng ér
cóng sǐ
cóng jí
cóng xiān
cóng cháng
cóng xìng
cóng cǐ
cóng lüè
cóng fàn
cóng xié
cóng rán
cóng huà
cóng fù
cóng mù
cóng shì
cóng guǎng
cóng yī
cóng gū
cóng shí
cóng xīng
cóng sú
cóng nǚ
cóng jū
cóng xián
cóng yì
cóng zhí
cóng sòng
cóng niú
cóng cí
cóng shǐ
cóng táng
cóng yí
cóng xiōng
cóng liú
cóng zì
cóng sī
cóng xìn
cóng róng
cóng tú
cóng gé
cóng nán
cóng huàn
cóng fēng
cóng yán
cóng jūn
cóng wéi
cóng bó
cóng shǐ
cóng chū
cóng qín
cóng xiàn
cóng zhēng
cóng zuǒ
cóng tuó
cóng shēng
cóng wèi
cóng fù
cóng sūn
cóng dì
cóng yǒng
cóng rén
cóng fàng
cóng jū
cóng mèi
cóng sǎo
cóng liáng
cóng tóng
cóng lì
cóng zǐ
cóng nú
cóng zì
cóng lóng
cóng zī
cóng nà
cóng zuò
cóng yú
cóng xùn
cóng zhèng
cóng jì
cóng zhòng
cóng jià
cóng tuó
cóng biàn
cóng jiàn
cóng niǎn
cóng shì
cóng yǔn
cóng zhí
cóng shì
cóng shēng
cóng ér
⒈ 堂姐妹的儿子。
引《晋书·郭奕传》：“时钟会反於蜀，荀勗即会之从甥。”
1.依顺：顺～。盲～。～善如流。
2.采取，按照：～优。
3.跟随：愿～其后。
4.跟随的人：侍～。仆～。
5.参与：～业。～政。投笔～戎。
6.由，自：～古至今。～我做起。
7.次要的：主～。～犯。
8.宗族中次于至亲的亲属：～父（伯父、叔父的通称）。
9.中国魏以后，古代官品（有“正品”和“从品”之分，宋代龙图阁大学士为从二品）。
10.姓。
甥读音：shēng甥shēng（名）外甥；姐姐或妹妹的儿子。