tà jié
tà gē
tà jiǎo
tà tí
tà bǎn
tà léi
tà tī
tà jiān
tà shí
tà dào
tà jiàn
tà sūn
tà shéng
tà xiǎo
tà chē
tà chuán
tà dì
tà suō
tà yún
tà fǎng
tà kān
tà fāng
tà cān
tà lù
tà chá
tà qǔ
tà huāng
tà bó
tà shuǐ
tà xuě
tà chá
tà cù
tà dèng
tà fú
tà dēng
tà yuè
tà yáo
tà huā
tà hóng
tà dié
tà suǒ
tà zhǒng
tà ǒu
tà miàn
tà xǐ
tà chūn
tà qīng
tà yóu
tà jū
tà tán
tà qiào
tà wǔ
tà huái
tà nǔ
tà qiāo
tà chuáng
tà tā
tà kōng
tà bì
tà dòng
tà cù
tà bì
tà yáo
tà duì
tà tà
tà lún
tà chuáng
tā tà
tà rù
tà gàng
tà míng
tà zǐ
tà bù
tà qiāo
tā shi
tà mén
tà qiáo
tà niè
tà xíng
tà dùn
tà dǒu
tà lā
tà cuì
tà lí
tà jī
tà huài
tà dèng
tà diàn
tà qiāo
tà gān
tà bù
tà dēng
tà qiáo
tà bái
tà jú
tà kàn
tà làng
tà yán
tà niè
tà tuí
tà hù
tà cù
tà jū
tà da
⒈ 亦作“踏蹙”。亦作“蹋蹴”。亦作“蹋踧”。
⒉ 践踏；踩踏。
引汉贾谊《新书·淮难》：“天子选功臣有识者，以为之相吏，王仅不踏蹴而逐耳，无不称病而走者，天下孰弗知？”
清蒲松龄《聊斋志异·驱怪》：“顷之，板上橐橐似踏蹴声，甚厉。”
⒊ 踢。
引《后汉书·陈蕃传》：“黄门从官騶蹋踧蕃曰：‘死老魅！復能损我曹员数，夺我曹稟假不？’”
宋程大昌《演繁露·鞠》：“古今物制固多不同，以其类而求之於古，即《霍去病传》谓为穿域踏鞠者，其几於气毬也矣。其文曰：‘ 去病贵不省事，在塞外，卒乏粮，或不能自振，而去病尚穿域踏鞠也。’ 师古曰：‘鞠以皮为之，实之以毛，踏蹙而戏也。’”
清蒲松龄《聊斋志异·小翠》：“﹝小翠﹞第善謔，刺布作圆，蹋蹴为笑。”
清李声振《百戏竹枝词·踏鞠》序：“俗名踢毬。置二铁丸，更相踏蹴，以能互击为胜。”