tà nǔ
tà qiáo
tà chē
tà dùn
tà tán
tà qǔ
tà jiàn
tà jū
tà lù
tà léi
tà yán
tà cù
tà bái
tà cuì
tà rù
tà huài
tà dēng
tà dòng
tà dié
tà dǒu
tà lí
tà gē
tà tuí
tà xǐ
tà cù
tà qiáo
tà dèng
tà sūn
tà jié
tà yáo
tà làng
tà qiāo
tà tā
tā tà
tà bù
tà xuě
tà jiān
tà fāng
tà tà
tà qiāo
tà cān
tà bù
tà gān
tà lún
tà chuáng
tà kàn
tà xiǎo
tà qīng
tà cù
tà bǎn
tà chuáng
tà chuán
tà chá
tà fú
tà huāng
tà dào
tā shi
tà jiǎo
tà wǔ
tà yáo
tà duì
tà yuè
tà dèng
tà miàn
tà gàng
tà jú
tà míng
tà lā
tà yún
tà hù
tà bó
tà huā
tà suǒ
tà kān
tà qiāo
tà diàn
tà hóng
tà da
tà xíng
tà bì
tà tī
tà dì
tà dēng
tà bì
tà niè
tà chá
tà mén
tà jī
tà qiào
tà ǒu
tà kōng
tà shéng
tà niè
tà suō
tà shí
tà chūn
tà zhǒng
tà tí
tà yóu
tà fǎng
tà huái
tà zǐ
tà shuǐ
tà jū
⒈ 踩踏杵杆一端使杵头起落舂米。
引《五灯会元·临济宗·道吾悟真禅师》：“石室行者踏碓，困甚忘却下脚。”
宋陆游《农家歌》：“腰鎌卷黄云，踏碓舂白玉。”
清唐训方《里语徵实》卷中下：“设臼舂米曰踏碓。”
用脚踏的舂米碓。