yú náng
fēng náng
chì náng
qì náng
huàn náng
qìng náng
bài náng
shā náng
jiā náng
bào náng
pái náng
jìng náng
wèi náng
pán náng
shù náng
máo náng
fù náng
zī náng
lù náng
tuó náng
suō náng
yōng náng
qín náng
mì náng
luó náng
tān náng
luǎn náng
kè náng
jǐn náng
zhǔ náng
huò náng
chē náng
zào náng
jué náng
qīng náng
piáo náng
liàn náng
yǎn náng
shī náng
wō nāng
gē náng
zǐ náng
yū náng
jiá náng
fàn náng
jīn náng
mǔ náng
cāng náng
zī náng
zhuī náng
rù náng
bǐ náng
jū náng
bèi náng
zhé náng
qiāng náng
pò náng
bàng náng
nèi náng
pèi náng
bù náng
zī náng
hè náng
sù náng
qiān náng
yī náng
kōng náng
téng náng
jīng náng
fù náng
cuō náng
huái náng
xiāng náng
pí náng
dù náng
zhì náng
yǐn náng
tǔ náng
bīng náng
bèi náng
mǐ náng
shuǐ náng
shū náng
huáng náng
chuàng náng
fú náng
yī náng
jiǔ náng
gé náng
yīn náng
fú náng
yí náng
shòu náng
bō náng
shā náng
chǔ náng
dōu náng
bāo náng
ruǎn náng
sī náng
lèi náng
yín náng
yíng náng
jiá náng
jiāo náng
tuō náng
pán náng
jiā náng
shè náng
xiāng náng
huò náng
lí náng
dào náng
qīng náng
xíng náng
jiàng náng
hù náng
fēng náng
zhuāng náng
zhào náng
yōng náng
kuò náng
bèi náng
zhū náng
dǎo náng
piǎo náng
fǔ náng
huā náng
tàn náng
shā náng
bèi náng
qiè náng
jiān náng
jiě náng
xī náng
cuì náng
lǚ nāng
shèn náng
fú náng
dǎn náng
fàng náng
xiāng náng
tāi náng
páng náng
jí náng
xiù náng
shí náng
yìn náng
mò náng
jiàn náng
liè náng
huì náng
革制的囊。古人用以盛手巾细物。
《三国志·魏志·武帝纪》“王崩于洛阳 ” 裴松之注引三国吴无名氏《曹瞒传》：“被服轻綃，身自佩小鞶囊，以盛手巾细物。” 宋司马光《涑水记闻》卷八：“﹝李文定公﹞在陕西，籍诸州兵数为小册，尝置鞶囊中以自随。”
革制的囊。古代职官用以盛印绶。
北魏后，以其不同绣饰表示官阶。 汉班固《与窦宪笺》：“ 固于张掖县受赐所服物虎头绣鞶囊一双。”《宋书·礼志五》：“鞶，古制也。 汉代著鞶囊者，侧在腰间。或谓之傍囊，或谓之綬囊，然则以此囊盛綬也。”《隋书·礼仪志六》：“鞶囊，二品已上金缕，三品金银缕，四品银缕，五品、六品綵缕，七、八、九品綵缕，兽爪鞶。官无印綬者，并不合佩鞶囊及爪。” 明何景明《三清山人歌》：“山人佩剑冠远游，腰间鞶囊垂虎头。”
鞶pán（名）〈文〉古人佩玉的皮带。
囊读音：náng,nāng[ náng ]1. 口袋：药囊。探囊取物。囊空如洗。囊括。
2. 〔囊生〕藏语，中国西藏农奴主家的奴隶。亦称“朗生”。
3. 像口袋的东西：胆囊。胶囊。囊肿。