qì náng
pán náng
shā náng
tān náng
jiàng náng
qīng náng
yōng náng
tuō náng
shí náng
fù náng
huàn náng
kōng náng
hù náng
bào náng
huò náng
zào náng
chuàng náng
fú náng
chì náng
zhé náng
chē náng
cāng náng
yú náng
zī náng
pái náng
yín náng
bù náng
xíng náng
dōu náng
kuò náng
fú náng
bèi náng
yí náng
huā náng
jīn náng
zī náng
zhū náng
qiè náng
shèn náng
cuì náng
rù náng
gé náng
shuǐ náng
zhào náng
bài náng
zī náng
luǎn náng
xiāng náng
jìng náng
jiā náng
jiān náng
zhǔ náng
piáo náng
yīn náng
fú náng
sù náng
bō náng
bèi náng
jīng náng
jiá náng
bàng náng
lí náng
xiù náng
shā náng
tuó náng
xiāng náng
sī náng
fù náng
bīng náng
dǎn náng
huò náng
nèi náng
luó náng
dào náng
yī náng
jiā náng
zhuāng náng
wō nāng
fēng náng
páng náng
qiāng náng
dǎo náng
jiǔ náng
zhì náng
gē náng
pò náng
shè náng
piǎo náng
jū náng
cuō náng
bāo náng
shù náng
zhuī náng
yū náng
pán náng
qiān náng
lèi náng
tàn náng
fǔ náng
mì náng
jǐn náng
jiě náng
qìng náng
xiāng náng
jiāo náng
pí náng
fàng náng
shā náng
jué náng
qín náng
fēng náng
huáng náng
lù náng
liè náng
yǐn náng
mǐ náng
yī náng
shòu náng
yǎn náng
jí náng
wèi náng
chǔ náng
bèi náng
shū náng
máo náng
shī náng
lǚ nāng
bèi náng
bǐ náng
liàn náng
suō náng
hè náng
jiá náng
tāi náng
yíng náng
kè náng
mǔ náng
qīng náng
huái náng
téng náng
dù náng
xī náng
yìn náng
jiàn náng
huì náng
yōng náng
tǔ náng
ruǎn náng
pèi náng
mò náng
fàn náng
zǐ náng
⒈ 放笏的袋子。
引唐冯贽《云仙杂记·笏囊笏架》：“会昌以来，宰相朝则有笏架，入禁中，逐门传送至殿前，朝罢则置于架上。百寮则各有笏囊，亲吏持之。”
《旧唐书·张九龄传》：“故事皆搢笏於带，而后乘马， 九龄体羸，常使人持之，因设笏囊。”
清孔尚任《桃花扇·设朝》：“过江同是从龙彦，也步金阶抱笏囊。”
笏hù（名）古代君臣在朝廷上相见时手中所拿的狭长板子；用玉、象牙或竹制成；上面可以记事。
囊读音：náng,nāng[ náng ]1. 口袋：药囊。探囊取物。囊空如洗。囊括。
2. 〔囊生〕藏语，中国西藏农奴主家的奴隶。亦称“朗生”。
3. 像口袋的东西：胆囊。胶囊。囊肿。