kuò dā
kuò dí
kuò miáo
kuò chūn
kuò duó
kuò xiāng
kuò náo
kuò cì
kuò zǒng
kuò jiè
kuò cuō
kuò jí
kuò jí
kuò zé
kuò suǒ
kuò jiǎn
kuò bīng
kuò náng
kuò shì
kuò hào
kuò ěr
kuò tiē
kuò bǐ
kuò bì
kuò jiē
kuò fǎng
kuò là
kuò hào
kuò lóu
kuò lì
kuò zhèng
kuò hú
kuò qǔ
kuò dì
kuò shuā
kuò shí
kuò zú
kuò dú
kuò lǜ
kuò mǎ
kuò tián
kuò jié
kuò hù
kuò mó
kuò mǎi
kuò fā
kuò yǔ
kuò lóu
chì náng
fēng náng
mǐ náng
bèi náng
gé náng
pò náng
tān náng
jiān náng
jiě náng
xiāng náng
liàn náng
bèi náng
tāi náng
shī náng
yū náng
ruǎn náng
shā náng
liè náng
bō náng
máo náng
yǐn náng
suō náng
shā náng
xiāng náng
sī náng
bèi náng
wèi náng
dǎo náng
kuò náng
mò náng
qīng náng
xī náng
jiā náng
yīn náng
jīn náng
pí náng
shù náng
pái náng
yōng náng
mì náng
yìn náng
cuō náng
qīng náng
yǎn náng
zī náng
fàng náng
jiàng náng
bāo náng
dào náng
zhé náng
bīng náng
wō nāng
piǎo náng
qìng náng
zhuī náng
shèn náng
zhì náng
kōng náng
chǔ náng
huò náng
pán náng
bàng náng
shuǐ náng
cāng náng
luǎn náng
lèi náng
tuó náng
qiān náng
hè náng
yín náng
shā náng
xiāng náng
nèi náng
huái náng
dù náng
bào náng
fú náng
zhǔ náng
luó náng
yī náng
yī náng
qín náng
qì náng
hù náng
lù náng
huáng náng
huā náng
jiāo náng
fù náng
huì náng
shū náng
chē náng
jīng náng
zào náng
jiǔ náng
jiā náng
piáo náng
mǔ náng
yí náng
kè náng
yíng náng
huàn náng
shòu náng
dǎn náng
bǐ náng
zī náng
fú náng
páng náng
jí náng
zhū náng
bù náng
jìng náng
dōu náng
zhuāng náng
gē náng
huò náng
jué náng
qiè náng
qiāng náng
xíng náng
jiàn náng
shí náng
tǔ náng
tàn náng
bèi náng
fàn náng
lí náng
yōng náng
bài náng
chuàng náng
zī náng
rù náng
lǚ nāng
fǔ náng
cuì náng
jiá náng
jǐn náng
yú náng
téng náng
shè náng
fú náng
xiù náng
jiá náng
fù náng
pán náng
sù náng
tuō náng
zǐ náng
jū náng
pèi náng
zhào náng
fēng náng
⒈ 结扎袋口。亦喻缄口不言。
引《易·坤》：“括囊，无咎无誉。”
孔颖达疏：“括，结也；囊，所以贮物，以譬心藏知也。闭其知而不用，故曰括囊。”
汉王符《潜夫论·贤难》：“此智士所以钳口结舌，括囊共默而已者也。”
《世说新语·言语》“南郡庞士元闻司马德徽在潁川” 南朝梁刘孝标注引《司马徽别传》：“知刘表性暗，必害善人，乃括囊不谈议时人。”
宋袁褧《枫窗小牍》卷上：“天下无道，君子括囊不信，以避小人之祸，而犹或不免。”
清梁绍壬《两般秋雨盦随笔·蕉叶》：“僕屡欲辨驳，因惮主括囊。”
⒉ 犹囊括。包罗。
引《后汉书·郑玄传论》：“郑玄括囊大典，网罗众家，删裁繁诬，刊改漏失，自是学者略知所归。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·定势》：“是以括囊杂体，功在銓别。”
唐刘知几《史通·二体》：“然《国语》之外，尚多亡逸，安得言其括囊靡遗者哉。”
清薛福成《论不勤远略之误》：“迨元太祖括囊俄罗斯，席捲五印度，餘威振於欧罗巴。”
括，打结。括囊指闭口不言。
1. 扎，束：括发（束起头发）。括约肌。
2. 包容：包括。概括。总括。囊括。
囊读音：náng,nāng[ náng ]1. 口袋：药囊。探囊取物。囊空如洗。囊括。
2. 〔囊生〕藏语，中国西藏农奴主家的奴隶。亦称“朗生”。
3. 像口袋的东西：胆囊。胶囊。囊肿。