huì cài
huì shān
huì zǐ
huì yuān
huì shī
huì huāng
huì zī
huì rǔ
huì xiān
huì nì
huì liè
huì yán
huì zá
huì dé
huì xiè
huì wū
huì luàn
huì làn
huì chòu
huì lián
huì shǐ
huì wù
huì qīng
huì mà
huì duō
huì wū
huì xiè
huì xiè
huì xū
huì tán
huì è
huì zhì
huì qì
huì zhuó
huì xué
huì rǎng
huì zhuàng
huì huì
huì ào
huì hùn
huì rén
huì dú
huì lèi
huì jiàn
huì jì
huì huò
huì mò
huì shēn
huì bǐ
huì gòu
huì yòng
huì xíng
huì mǎng
huì mò
huì sú
huì zì
huì tǔ
huì lì
huì tè
huì lòu
huì hùn
huì dú
huì shēng
huì chén
huì wú
huì jí
huì wén
huì zhì
huì qì
huì cǎo
huì xìn
huì náng
huì yǔ
huì suǒ
huì máo
zhuó wū
zāng wū
bēi wū
xīng wū
zhǎn wū
hán wū
chén wū
màn wū
zhān wū
diǎn wū
gòu wū
làn wū
xié wū
jiù wū
chù wū
bān wū
dú wū
zǐ wū
tiǎn wū
jiān wū
jī wū
diàn wū
lòu wū
huì wū
chǒu wū
qù wū
tān wū
zhān wū
diǎn wū
sǔn wū
xuè wū
zhě wū
lóng wū
zāng wū
bī wū
miè wū
rǎn wū
niè wū
pái wū
làn wū
tú wū
xiǎo wū
shòu wū
xiè wū
pí wū
jiàn wū
zāng wū
jiān wū
fén wū
qiān wū
ní wū
kuī wū
cī wū
xiè wū
nào wū
hàn wū
kùn wū
jiàn wū
⒈ 不洁；肮脏。
引《尸子·治天下》：“故文王之见太公望也，一日五反； 桓公之奉管仲也，列城有数，此所以其僻小，身至秽污，而为正於天下也。”
晋葛洪《抱朴子·论仙》：“以富贵为不幸，以荣华为秽污。”
唐元稹《捉捕歌》：“蟣虱谁不轻？鲸鯢谁不恶？在海尚犹遐，在怀交秽污。”
⒉ 特指粪。
引南朝宋刘义庆《世说新语·文学》：“官本是臭腐，所以将得而梦棺尸；财本是粪土，所以将得而梦秽污。”
清刘大櫆《胡孝子传》：“归则取母中裙秽污，自浣涤之。”
秽huì(1)（形）肮脏：～迹｜污～。(2)（形）丑恶：～行｜淫～。
污读音：wū污(1)（名）浑浊的水；泛指脏的东西：去～粉｜～水。(2)（形）脏：～泥｜～垢。(3)（形）不廉洁：贪～｜贪官～吏。(4)弄脏：玷～｜奸～。