zhèn sù
zhèn jī
zhèn sǎ
zhèn chà
zhèn yè
zhèn jīn
zhèn bō
zhèn yáo
zhèn yào
zhèn dié
zhèn tíng
zhèn mí
zhèn zhèn
zhèn chàn
zhèn diào
zhèn qíng
zhèn zhōng
zhèn wèi
zhèn shè
zhèn yáng
zhèn nù
zhèn jī
zhèn lián
zhèn líng
zhèn lì
zhèn qì
zhèn fú
zhèn shuò
zhèn dàn
zhèn sāo
zhèn diàn
zhèn jīng
zhèn dàng
zhèn fèn
zhèn xuàn
zhèn zhé
zhèn xuàn
zhèn hài
zhèn dǎn
zhèn fāng
zhèn huáng
zhèn hàn
zhèn dié
zhèn shí
zhèn qū
zhèn yīn
zhèn xuān
zhèn ěr
zhèn tòng
zhèn xùn
zhèn hài
zhèn hǒu
zhèn shè
zhèn shuò
zhèn jù
zhèn huáng
zhèn jí
zhèn shè
zhèn dá
zhèn cán
zhèn dào
zhèn dàn
zhèn hàn
zhèn hàn
zhèn sǒng
zhèn hǒu
zhèn shí
zhèn dé
zhèn jú
zhèn léi
zhèn yǐn
zhèn huì
zhèn lì
zhèn zāi
zhèn dòng
zhèn fèn
zhèn yuán
zhèn chuō
zhèn è
zhèn è
zhèn jì
zhèn zé
zhèn gòu
zhèn gōng
zhèn xiǎng
zhèn fā
zhèn huò
zhèn bó
zhèn xià
zhèn bào
zhèn hú
zhèn kǒng
zhèn fèi
zhèn hōng
zhèn jué
⒈ 惊乱。
引《新唐书·韩滉传》：“帝在奉天，淮汴震骚， 滉训士卒，分兵戍河南。”
《新唐书·冯盎传》：“隋季崩荡，海内震骚。”
震zhèn(1)本义：（名）雷。(2)（动）震动：地～。(3)（动）情绪过分激动；惊怕：～惊｜～怒。(4)（名）八卦之一；卦形是“≡”代表雷。
骚读音：sāo[ sāo ]1. 动乱，扰乱，不安定：骚乱。骚扰。骚动。
2. 忧愁：“离骚者，犹离忧也。”
3. 指中国屈原的《离骚》，后泛指诗文：骚体。骚人。骚客。风骚（①指《诗经》和《离骚》，代指古代诗歌或文化；②指妇女举止轻佻）。
4. 举止轻佻，作风下流：骚货。
5. 同“臊”(sāo ㄙㄠ)。