dé xuǎn
dé yuán
dé běn
dé bēi
dé yè
dé yǒu
dé qì
dé yóu
dé jīng
dé zuò
dé yì
dé huī
dé yǔ
dé mào
dé chē
dé bǐng
dé róng
dé shuǐ
dé yì
dé jǔ
dé fān
dé shǒu
dé chēng
dé wàng
dé huì
dé dù
dé yì
dé rén
dé zhèng
dé pèi
dé rùn
dé cì
dé biàn
dé jī
dé xing
dé kuàng
dé lín
dé jī
dé gùn
dé chǐ
dé mù
dé sù
dé yún
dé quán
dé lìng
dé yǔ
dé shàn
dé hǎi
dé lǚ
dé biǎo
dé nüè
dé huá
dé hào
dé yán
dé suí
dé bì
dé bó
dé mén
dé shī
dé yòu
dé yù
dé xíng
dé néng
dé yīn
dé yōng
dé lǐ
dé xīn
dé fàn
dé fǎ
dé huà
dé wēi
dé huì
dé shì
dé jǐ
dé sè
dé tǐ
dé yùn
dé xīn
dé yào
dé lèi
dé gōng
dé ràng
dé niàn
dé xìn
dé fēng
dé yào
dé xiàn
dé shòu
dé jiào
dé dào
dé xíng
dé sù
dé yù
dé yú
dé liàng
dé xīng
dé mào
dé hòu
dé huī
dé jīng
dé zé
dé jù
dé shēng
dé wèn
dé cāo
xuě sù
yīn sù
zī sù
huáng sù
wán sù
fán sù
ān sù
huán sù
huì sù
yào sù
yǒu sù
yīn sù
rú sù
hòu sù
fēng sù
lào sù
bào sù
qiū sù
huá sù
tuō sù
yín sù
jī sù
kǎi sù
tǐ sù
shǐ sù
chǔ sù
lián sù
jiān sù
chén sù
míng sù
mén sù
zhāi sù
piāo sù
gān sù
lín sù
niē sù
hào sù
diān sù
lǔ sù
diǎn sù
xiāo sù
yuán sù
yóu sù
niào sù
jiǔ sù
wéi sù
cháng sù
bì sù
xīn sù
shǒu sù
dú sù
pǔ sù
liàn sù
xuán sù
zhú sù
cí sù
lǐ sù
shī sù
zhòng sù
chēng sù
fǎn sù
méi sù
wǎng sù
dān sù
hǎi sù
lòu sù
jǐn sù
lǜ sù
liè sù
bǎ sù
fēn sù
sè sù
dàn sù
liáng sù
gōng sù
qín sù
pī sù
xiàng sù
jìng sù
yuán sù
xū sù
mìng sù
chún sù
hún sù
jiǔ sù
zuì sù
zhēn sù
pín sù
zhuàn sù
gǎo sù
biǎn sù
jiào sù
juàn sù
chī sù
yōu sù
jī sù
gōng sù
qiè sù
qīng sù
bái sù
chǐ sù
jiān sù
jīn sù
jiǎn sù
yùn sù
wèi sù
é sù
ǒu sù
háo sù
què sù
bù sù
chūn sù
jiǎn sù
jī sù
chéng sù
dào sù
fù sù
bēi sù
bā sù
dǔ sù
hán sù
jǐn sù
gēn sù
hán sù
shāng sù
pǐ sù
fǎn sù
sān sù
rú sù
chōng sù
wán sù
jīn sù
fén sù
hóng sù
jiǎn sù
jié sù
qiān sù
dūn sù
qiān sù
jiān sù
yú sù
huì sù
kāi sù
xiāng sù
zhī sù
xiāng sù
huī sù
píng sù
dé sù
diāo sù
yǎ sù
fēng sù
chī sù
chún sù
qíng sù
dì sù
gāo sù
qiáo sù
jìng sù
xǐng sù
chún sù
hán sù
āi sù
juàn sù
háo sù
liú sù
wèi sù
chí sù
guì sù
hàn sù
⒈ 犹德性，德行。
引三国魏嵇康《与阮德如》诗：“君其爱德素，行路慎风寒。”
《世说新语·赏誉》“桓后遇见徐寧而知之” 刘孝标注引《徐江州本事》：“徐寧字安期。东海郯人。通朗有德素，少知名。”
《北史·王昕传》：“杨愔重其德素，以为人之师表。”
《南史·谢灵运传论》：“然谢氏自晋以降，雅道相传， 景恒、景仁以德素传美， 景懋、景先以节义流誉。”
德dé(1)（名）好的品行：美～。(2)（名）恩惠、好处：感恩戴～。(3)（名）姓。
素读音：sù素sù(1)本义：细柔的白色绢。(2)（名）本色；白色：～服｜～菜。(3)（形）颜色单纯；不艳丽：～淡｜～雅。(4)（名）蔬菜、瓜果等食物。(5)（形）本来的；原有的：～油｜～材。(6)（名）带有根本性质的物质：核黄～｜麻黄～。(7)（名）向来：～不相识。