pò zhōng
pǔ chún
pǔ yī
pǔ nuò
pǔ chì
pǔ chuán
pǔ ái
pǔ shū
pò xiāo
piáo shàn
pǔ rú
pǔ gàng
pǔ zhí
pǔ zhì
pǔ mào
pǔ hún
pǔ liàn
pǔ sài
pǔ wò
pǔ dàn
pǔ sù
pǔ lì
pǔ cí
pǔ yuǎn
pǔ jī
pǔ yǒng
pǔ gǔ
pǔ chuán
pǔ sù
pǔ sàn
pǔ cuì
pǔ què
pǔ xiāo
pǔ rén
pǔ jiǎn
pǔ shì
pǔ yú
pǔ bǐ
pǔ xiù
pǔ hàn
pǔ chún
pǔ lǔ
pǔ shí
pǔ dùn
pǔ lüè
pǔ sù
pǔ jié
pǔ xīn
pǔ zhuó
pǔ zhuó
pǔ jǐn
pǔ mǎ
pǔ chéng
pǔ zhì
pǔ jìng
pǔ yǎ
pǔ zhòng
pǔ lián
pǔ hòu
pǔ liè
pǔ fù
pǔ jiǎn
pǔ nè
piáo jué
pǔ sù
pǔ lòu
pǔ gěng
pǔ zhuō
pǔ sè
wán sù
gān sù
fēn sù
kāi sù
méi sù
lián sù
lín sù
hán sù
chí sù
niào sù
xiāng sù
gōng sù
xiàng sù
cháng sù
gāo sù
jiǎn sù
é sù
bā sù
háo sù
zuì sù
fǎn sù
huáng sù
liàn sù
fù sù
qiān sù
fǎn sù
lǐ sù
liú sù
fán sù
háo sù
wéi sù
dūn sù
liáng sù
hàn sù
ān sù
pǐ sù
chūn sù
hào sù
yīn sù
xiāng sù
gǎo sù
zhuàn sù
mén sù
dé sù
rú sù
jiān sù
jǐn sù
diān sù
zhāi sù
fēng sù
biǎn sù
jiān sù
xuě sù
jiān sù
chōng sù
yǎ sù
hán sù
jǐn sù
lǜ sù
qiān sù
jié sù
bào sù
zhēn sù
dān sù
huá sù
huì sù
yín sù
hòu sù
jiào sù
huī sù
xuán sù
fēng sù
gēn sù
juàn sù
chī sù
kǎi sù
tǐ sù
juàn sù
yùn sù
shāng sù
hǎi sù
jīn sù
yuán sù
hún sù
jī sù
dǔ sù
qiáo sù
wǎng sù
jìng sù
huì sù
qiū sù
yīn sù
dì sù
diǎn sù
dào sù
zhòng sù
yōu sù
bù sù
zī sù
niē sù
chī sù
chǔ sù
lòu sù
qíng sù
yào sù
chún sù
qīng sù
jiǔ sù
piāo sù
tuō sù
rú sù
jiǎn sù
dú sù
shī sù
qín sù
bǎ sù
gōng sù
liè sù
yǒu sù
míng sù
qiè sù
chún sù
yú sù
cí sù
dàn sù
yóu sù
āi sù
jī sù
chún sù
xiāo sù
zhī sù
chén sù
hán sù
què sù
pī sù
chēng sù
zhú sù
mìng sù
jīn sù
xǐng sù
wèi sù
huán sù
diāo sù
pín sù
xīn sù
bái sù
wán sù
jìng sù
shǐ sù
bēi sù
sān sù
hóng sù
guì sù
wèi sù
chǐ sù
píng sù
yuán sù
chéng sù
lǔ sù
jiǎn sù
lào sù
jī sù
fén sù
jiǔ sù
shǒu sù
pǔ sù
sè sù
xū sù
bì sù
ǒu sù
朴素pǔsù
(1) 质朴;无文彩
例衣着朴素英simple and unadorned(2) 俭仆，不(好工具.)奢侈
例生活朴素英thrifty and simple;economical⒈ 质朴，无文饰。
引《庄子·天道》：“静而圣，动而王，无为也而尊，朴素而天下莫能与之争美。”
成玄英疏：“夫淳朴素质，无为虚静者，实万物之根本也。”
《淮南子·原道训》：“所谓天者，纯粹朴素，质直皓白，未始有与杂糅者也。”
唐王昌龄《琴》诗：“孤桐祕虚鸣，朴素传幽真。”
清昭槤《啸亭杂录·盛京先朝旧物》：“又有先朝登山负物木架，所持拐杖，皆白木为之，制甚朴素。”
⒉ 俭朴，不奢侈。
引《隋书·乞伏慧传》：“﹝慧﹞又领潭桂二州总管三十一州诸军事。其俗轻剽， 慧躬行朴素以矫之，风俗大洽。”
宋范仲淹《蒙以养正赋》：“是以不伐其善，罔耀其能，惟朴素而是守，又濬哲而曷矜。”
清昭槤《啸亭杂录·旭亭家书》：“其子虽屡任封疆，而先生朴素如故也。”
1. 质朴，无文饰。 《后汉书·皇后纪上·明德马皇后》：“广平、鉅鹿、乐成王车骑朴素，无金银之饰。”
《周书·文帝纪下》：“性好朴素，不尚虚饰。”
明高启《素轩记》：“则彼知轮奂绚烂者，固不知兹轩之朴素也。”
杨朔《京城漫记》：“看惯颐和园、北海的人，乍到这儿，觉得湖山又朴素，又秀气，另有种自然的情调。”
⒊ 俭朴，不奢侈。
引《三国志·吴志·陆凯传》：“先帝篤尚朴素，服不纯丽，宫无高臺，物不彫饰。”
《陈书·皇后传序》：“高祖承微接乱，光膺天歷，以朴素自处，故后宫员位多闕。”
宋文莹《玉壶清话》卷四：“公（ 谢泌 ）深慕虚无，朴素恬简。”
巴金《一颗红心》：“他的生活简单朴素。”
质朴节俭。
1. 没有细加工的木料，喻不加修饰：朴素。朴实。朴厚。朴质。
素读音：sù素sù(1)本义：细柔的白色绢。(2)（名）本色；白色：～服｜～菜。(3)（形）颜色单纯；不艳丽：～淡｜～雅。(4)（名）蔬菜、瓜果等食物。(5)（形）本来的；原有的：～油｜～材。(6)（名）带有根本性质的物质：核黄～｜麻黄～。(7)（名）向来：～不相识。