dé shēng
dé zé
dé yì
dé zuò
dé cì
dé yù
dé qì
dé nüè
dé yán
dé sù
dé lǐ
dé gùn
dé jiào
dé jī
dé jù
dé lèi
dé xiàn
dé wàng
dé yù
dé róng
dé chēng
dé chē
dé huī
dé xīng
dé yǒu
dé xuǎn
dé yùn
dé xìn
dé lìng
dé tǐ
dé yōng
dé zhèng
dé jī
dé néng
dé biàn
dé dù
dé xíng
dé yú
dé xīn
dé suí
dé huá
dé wēi
dé shàn
dé shuǐ
dé rén
dé sè
dé pèi
dé mào
dé mào
dé mén
dé xīn
dé jǐ
dé yīn
dé yóu
dé jīng
dé cāo
dé hào
dé bì
dé hòu
dé huì
dé bó
dé jīng
dé shì
dé yún
dé liàng
dé biǎo
dé sù
dé niàn
dé bǐng
dé fàn
dé yì
dé rùn
dé dào
dé yòu
dé kuàng
dé yào
dé yuán
dé mù
dé yào
dé fēng
dé xíng
dé shǒu
dé fān
dé lǚ
dé bēi
dé huī
dé gōng
dé yǔ
dé fǎ
dé běn
dé hǎi
dé quán
dé yǔ
dé yì
dé jǔ
dé lín
dé xing
dé wèn
dé huì
dé chǐ
dé shòu
dé yè
dé huà
dé ràng
dé shī
qiān ràng
qiàn ràng
chén ràng
hù ràng
qiē ràng
xiāng ràng
fàng ràng
dé ràng
láo ràng
chū ràng
bì ràng
jiāo ràng
shàn ràng
jǐn ràng
cí ràng
zūn ràng
sān ràng
zhuǎn ràng
jìn ràng
fèn ràng
yīn ràng
xùn ràng
nì ràng
yú ràng
yī ràng
zǔ ràng
jiù ràng
xuān ràng
huī ràng
shì ràng
zhū ràng
kuān ràng
le ràng
kè ràng
chǐ ràng
hē ràng
rěn ràng
gē ràng
qiǎn ràng
xiǎo ràng
gòu ràng
huì ràng
lián ràng
gù ràng
yì ràng
bù ràng
dǐ ràng
jiǎng ràng
qū ràng
cí ràng
bù ràng
jǐn ràng
bēi ràng
shàn ràng
xùn ràng
yǔn ràng
jìng ràng
xì ràng
zhì ràng
jiāo ràng
liú ràng
tuì ràng
qián ràng
yuàn ràng
kuì ràng
tuī ràng
mín ràng
sù ràng
rén ràng
yù ràng
shǔ ràng
jiào ràng
gù ràng
liǎng ràng
qiáo ràng
zū ràng
qiān ràng
kěn ràng
gōng ràng
qiào ràng
chéng ràng
duǒ ràng
jié ràng
qū ràng
lǐ ràng
chōng ràng
wēi ràng
⒈ 本谓为人的品德应谦让。后即指礼让。
引《国语·周语下》：“昔史佚有言‘动莫若敬，居莫若俭，德莫若让，事莫若咨’……居俭动敬，德让事咨，而能避怨，以为卿佐，其有不兴乎！”
汉扬雄《法言·先知》：“修之以礼义，则下多德让。”
《汉书·循吏传序》：“此廪廪庶几德让君子之遗风矣。”
晋葛洪《抱朴子·弭讼》：“刘君愍德让之凌替，疾民争之损化。”
德dé(1)（名）好的品行：美～。(2)（名）恩惠、好处：感恩戴～。(3)（名）姓。
让读音：ràng让ràng(1)（动）把方便或好处给别人：见困难就上；见荣誉就～。(2)（动）请别人接受招待：～茶｜把人家～进屋里。(3)（动）索取一定的代价；把财物的所有权转移给别人。(4)（动）表示指使、容许或听任：谁～你来的？｜～我仔细想｜～高山低头；叫河水让路。(5)（介）被；叫：行李～雨给淋了。