xián kē
yà kē
quán kē
tián kē
shǒu kē
dà kē
fá kē
jūn kē
zuò kē
jué kē
cǎo kē
ēn kē
cháng kē
jiù kē
róng kē
wēi kē
péng kē
shù kē
xíng kē
shí kē
zhuāng kē
gāo kē
bǐng kē
zhū kē
gǔ kē
shí kē
shí kē
shè kē
lián kē
mò kē
yòu kē
dòu kē
liù kē
ěr kē
xué kē
wài kē
zhuī kē
duàn kē
tè kē
yòu kē
jú kē
xuǎn kē
jiù kē
pái kē
zhuāng kē
píng kē
xiào kē
běn kē
tiáo kē
zhuàn kē
hèng kē
rú kē
nǚ kē
zuì kē
dìng kē
wú kē
níng kē
lǜ kē
cháng kē
fán kē
chǎn kē
fù kē
nóng kē
guì kē
tún kē
děng kē
fáng kē
mì kē
zá kē
xīn kē
chóng kē
shù kē
zhòng kē
yī kē
ér kē
guān kē
wén kē
jiě kē
héng kē
fǎ kē
fēn kē
jiǎ kē
gōng kē
yǐ kē
qiáo kē
zhēng kē
lì kē
jǐng kē
wēi kē
fù kē
shà kē
jùn kē
lǐ kē
wéi kē
lù kē
nèi kē
guì kē
yán kē
sā kē
diàn kē
fàn kē
sān kē
zhāi kē
hóng kē
bā kē
jí kē
zhōng kē
cuī kē
shàng kē
qián kē
xuān kē
kuān kē
shāng kē
dēng kē
mài kē
jīn kē
chuāng kē
chéng kē
qiū kē
dǐng kē
chǎn kē
piān kē
yù kē
yù kē
tuī kē
shōu kē
míng kē
fā kē
xiāng kē
fù kē
zuò kē
zhēn kē
chà kē
shè kē
míng kē
kāi kē
chū kē
xuán kē
yǎn kē
wǔ kē
bǎi kē
cí kē
⒈ 清代科举考试制度，凡科考一二等，及三等小省前五名、大省前十名准送乡试外，其馀因故未考者，及在籍之监生、荫生、官生、贡生名不列于学宫。不经科考者，均由学政考试，名为“録科”。经录科录取者即可参加乡试。
引明陈子龙《直纠大贪疏》：“童生之入学及诸生之补廪録科，皆有定价。”
《儒林外史》第七回：“次年録科，又取了第一。”
郑观应《盛世危言·考试上》：“其歷考上中等者咨送院试，考取后名曰艺生，俟大比之年咨送京都大学堂録科。”
清代科举制度，生员欲乡试前，先由学政预行科试，录取优异者；并荐举者，造录名册，送入科场，称为「录科」。
见“录”。
科读音：kē科kē(1)（名）学术或业务的类别：～目｜文～｜理～｜牙～｜眼～。(2)（名）行政机关或某些机构的行政部门按工作性质分设的单位：秘书～｜财务～。(3)（名）生物学上指同一目的生物按照彼此相似的特征再分为若干群；每一群叫一科。如松柏目有松科、杉科、柏科等。科kē（动）〈书〉判定（刑罚）：～以罚金。科kē（名）古装戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑科、饮酒科等。