fá zhàn
fá jué
fá è
fá kuǎn
fá zhí
fá gōng
fá chì
fá jiǔ
fá chóu
fá yuàn
fá zé
fá shén
fá shú
fá huán
fá diǎn
fá qiú
fá jí
fá mò
fá jīn
fá shǒu
fá guī
fá jí
fá yuē
fá shì
fá kē
fá bì
fá tóng
fá zuì
fá bù
fá zuò
fá fèng
qiū kē
fǎ kē
yà kē
bǎi kē
pái kē
yòu kē
xué kē
chǎn kē
mài kē
wéi kē
kuān kē
děng kē
shí kē
gǔ kē
fù kē
rú kē
mò kē
fā kē
tuī kē
péng kē
sān kē
mì kē
wēi kē
yù kē
jué kē
chū kē
nǚ kē
shǒu kē
zuò kē
shà kē
xiāng kē
zuì kē
guān kē
xiào kē
xíng kē
xīn kē
shāng kē
wēi kē
chuāng kē
tún kē
ěr kē
zhuāng kē
cháng kē
tián kē
yòu kē
yán kē
cháng kē
zhēn kē
dǐng kē
cí kē
fù kē
piān kē
quán kē
dēng kē
lì kē
jí kē
jiù kē
yǎn kē
jiǎ kē
fēn kē
yǐ kē
fán kē
shè kē
fáng kē
hèng kē
róng kē
xuān kē
nèi kē
zhuī kē
jīn kē
qián kē
shàng kē
wǔ kē
lù kē
hóng kē
duàn kē
xuǎn kē
liù kē
jūn kē
wài kē
bā kē
cǎo kē
xuán kē
shù kē
jiù kē
ér kē
lián kē
nóng kē
tè kē
yī kē
cuī kē
tiáo kē
gōng kē
shè kē
zhōng kē
jiě kē
níng kē
zhū kē
chà kē
ēn kē
diàn kē
shōu kē
shí kē
shí kē
běn kē
míng kē
fàn kē
dà kē
guì kē
zhòng kē
wén kē
jùn kē
lǜ kē
bǐng kē
dìng kē
jú kē
gāo kē
qiáo kē
wú kē
fá kē
píng kē
héng kē
fù kē
zuò kē
chéng kē
míng kē
zhuàn kē
lǐ kē
zhāi kē
zhuāng kē
xián kē
jǐng kē
zá kē
kāi kē
guì kē
yù kē
shù kē
zhēng kē
chóng kē
sā kē
chǎn kē
dòu kē
⒈ 科举时代对犯规者停止其考试的一种处分。
引明沉德符《野获编·科场一·顺天解元》：“万历三十八年庚子，第一名赵维寰，浙江平湖人，以文章被参。礼部覆试，罚科。”
凡会试已中之卷，复经磨勘察出有犯规之处，则罚停殿试一科或二科。
罚fá（动）处分、惩处：～款。
科读音：kē科kē(1)（名）学术或业务的类别：～目｜文～｜理～｜牙～｜眼～。(2)（名）行政机关或某些机构的行政部门按工作性质分设的单位：秘书～｜财务～。(3)（名）生物学上指同一目的生物按照彼此相似的特征再分为若干群；每一群叫一科。如松柏目有松科、杉科、柏科等。科kē（动）〈书〉判定（刑罚）：～以罚金。科kē（名）古装戏曲剧本中；指示角色表演动作时的用语；如笑科、饮酒科等。