yíng tóu
yíng sòng
yíng nián
yíng fù
yíng bīn
yíng chén
yíng fèng
yíng zào
yíng shòu
yíng qiū
yíng hé
yíng gé
yíng yì
yíng qīn
yíng shēng
yíng shén
yíng dòu
yíng xīn
yíng xiáng
yíng lái
yíng móu
yíng yī
yíng jiàn
yíng sài
yíng lì
yíng huǒ
yíng yà
yíng rèn
yíng jiàng
yíng qǔ
yíng láo
yíng chē
yíng dì
yíng liǎn
yíng dài
yíng zhàn
yíng luán
yíng mén
yíng hǔ
yíng xiào
yíng yǎng
yíng fèi
yíng jià
yíng chén
yíng bài
yíng chéng
yíng jī
yíng rén
yíng nì
yíng fēng
yíng hūn
yíng qì
yíng zhěn
yíng pǔ
yíng xié
yíng rì
yíng huān
yíng suí
yíng qǐng
yíng bì
yíng hán
yíng xiāo
yíng huì
yíng dì
yíng méi
yíng liú
yíng cháo
yíng chèn
yíng jiē
yíng fēng
yíng jiě
yíng hòu
yíng jìn
yíng dí
yíng shuāng
yíng xià
yíng dǎo
yíng miàn
yíng zhì
yíng kè
yíng wàng
yíng dōng
yíng féng
yíng yán
yíng ā
yíng jù
yíng fù
yíng fù
⒈ 犬迎人而吠。
引《楚辞·九辩》：“猛犬狺狺而迎吠兮，关梁闭而不通。”
王逸注：“谗佞讙呼而在侧也……迎吠，拒贤人使不得进也。”
《隋书·食货志》：“人愁不堪，离弃室宇，长吏叩扉而达曙，猛犬迎吠而终夕。”
后以“迎吠”指奸邪。 《旧唐书·文宗纪下》：“薰蕕共器，贤不肖并驰，退迹者咸后时之夫，登门者有迎吠之客。”
迎yíng(1)（动）迎接；迎合：～春｜～风｜～候｜～送｜欢～｜出～｜逢～｜欢～｜阿谀逢～｜曲意逢～。(2)（副）向着；冲着：～面｜～风｜～亲｜～娶｜～击｜～头｜～战｜～头痛击。
吠读音：fèi吠fèi（动）（狗）叫：～非其主｜～影～声。