yíng huì
yíng liǎn
yíng qiū
yíng sài
yíng xià
yíng suí
yíng ā
yíng shòu
yíng rèn
yíng lái
yíng hòu
yíng tóu
yíng fù
yíng dài
yíng fèi
yíng dì
yíng kè
yíng xiáng
yíng wàng
yíng qǔ
yíng miàn
yíng jī
yíng jù
yíng huǒ
yíng fèng
yíng hūn
yíng méi
yíng qǐng
yíng chéng
yíng gé
yíng qì
yíng qīn
yíng láo
yíng jiàn
yíng dōng
yíng chèn
yíng bài
yíng shuāng
yíng luán
yíng xiào
yíng hé
yíng jiě
yíng zào
yíng dì
yíng dí
yíng hán
yíng yán
yíng fēng
yíng sòng
yíng zhì
yíng dòu
yíng jià
yíng liú
yíng cháo
yíng féng
yíng jìn
yíng jiàng
yíng nì
yíng xīn
yíng fù
yíng yì
yíng móu
yíng fù
yíng hǔ
yíng xiāo
yíng xié
yíng rén
yíng huān
yíng nián
yíng yǎng
yíng fēng
yíng zhàn
yíng bì
yíng chén
yíng chén
yíng shén
yíng shēng
yíng lì
yíng rì
yíng jiē
yíng chē
yíng zhěn
yíng mén
yíng dǎo
yíng yà
yíng yī
yíng bīn
yíng pǔ
què shuāng
kù shuāng
qīng shuāng
lěng shuāng
dān shuāng
bīng shuāng
shì shuāng
lǚ shuāng
jù shuāng
lí shuāng
hù shuāng
hù shuāng
liú shuāng
fū shuāng
sù shuāng
bái shuāng
sù shuāng
diāo shuāng
yù shuāng
zhè shuāng
láng shuāng
jīng shuāng
cháo shuāng
rǎn shuāng
líng shuāng
níng shuāng
huái shuāng
wú shuāng
fù shuāng
kū shuāng
hēi shuāng
qiān shuāng
qiān shuāng
xián shuāng
hù shuāng
xuě shuāng
gū shuāng
hán shuāng
táng shuāng
suì shuāng
kōng shuāng
bìn shuāng
fēng shuāng
hū shuāng
zhōng shuāng
líng shuāng
chū shuāng
yán shuāng
pī shuāng
fēi shuāng
chóu shuāng
zǎo shuāng
guǒ shuāng
fēng shuāng
táng shuāng
fēi shuāng
xià shuāng
qiǎn shuāng
yán shuāng
ào shuāng
qīng shuāng
pī shuāng
xīng shuāng
yíng shuāng
chóng shuāng
hán shuāng
qiū shuāng
páo shuāng
⒈ 犹遇霜。谓天寒。
引唐高适《九月九日酬颜少府》诗：“行子迎霜未授衣，主人得钱始沽酒。”
唐鲍溶《客途逢乡人旋别》诗：“牢落岁华晏，相怜客中贫。迎霜君衣煖，与我同一身。”
元马致远《汉宫秋》第三折：“俺向着这迥野悲凉，草已添黄，兔早迎霜。”
迎yíng(1)（动）迎接；迎合：～春｜～风｜～候｜～送｜欢～｜出～｜逢～｜欢～｜阿谀逢～｜曲意逢～。(2)（副）向着；冲着：～面｜～风｜～亲｜～娶｜～击｜～头｜～战｜～头痛击。
霜读音：shuāng霜shuāng(1)（名）本义：在气温降到摄氏零度以下时；水汽在地面物体上凝结成的白色冰晶。(2)（名）像霜的东西：盐～。(3)（名）比喻白色：～鬓。