bǐ bào
bǐ shì
bǐ zhì
bǐ yě
bǐ gǒu
bǐ yū
bǐ sè
bǐ zǐ
bǐ zá
bǐ yú
bǐ jìn
bǐ chén
bǐ nìng
bǐ tǔ
bǐ lìn
bǐ yì
bǐ zhì
bǐ suì
bǐ yí
bǐ è
bǐ xiè
bǐ gù
bǐ lòu
bǐ chēng
bǐ xì
bǐ làn
bǐ dàn
bǐ zhuō
bǐ jiàn
bǐ xià
bǐ sài
bǐ nè
bǐ xiǎo
bǐ qì
bǐ ǎn
bǐ zú
bǐ màn
bǐ bèi
bǐ pǔ
bǐ cù
bǐ qiǎn
bǐ lǚ
bǐ ruò
bǐ shì
bǐ sāi
bǐ yuàn
bǐ bì
bǐ lèi
bǐ jiè
bǐ chì
bǐ rǒng
bǐ yán
bǐ liú
bǐ lüè
bǐ shí
bǐ miù
bǐ guó
bǐ dù
bǐ xiè
bǐ yàn
bǐ zhí
bǐ qì
bǐ yì
bǐ fū
bǐ yì
bǐ yàn
bǐ pò
bǐ lì
bǐ liè
bǐ jiàn
bǐ tè
bǐ zhēng
bǐ rén
bǐ mèi
bǐ mí
bǐ shí
bǐ dé
bǐ cóng
bǐ xùn
bǐ gài
bǐ jiāng
bǐ zào
bǐ yāo
bǐ zī
bǐ jiàn
bǐ xiàn
bǐ dú
bǐ lìn
bǐ xīn
bǐ jì
bǐ zhà
bǐ miù
bǐ zhì
bǐ àn
bǐ bèi
bǐ fù
bǐ nüè
bǐ jiā
bǐ xiè
bǐ lǎo
bǐ suǒ
bǐ wěi
bǐ zhǐ
bǐ sè
bǐ sì
bǐ shēng
bǐ cí
bǐ ǎi
bǐ xiào
bǐ sú
bǐ rú
bǐ huì
bǐ qū
bǐ àn
bǐ xiá
bǐ tǎn
bǐ bèi
bǐ yǔ
bǐ kuàng
bǐ lǐ
bǐ tán
bǐ hàn
bǐ màn
bǐ jiǎn
bǐ shì
bǐ dùn
bǐ yì
bǐ huái
bǐ bó
bǐ wù
bǐ jiàn
é dùn
bǐ dùn
gàng dùn
lì dùn
jiǎn dùn
zhuī dùn
lǔ dùn
yōng dùn
zhì dùn
jìng dùn
wán dùn
lǎo dùn
dǐ dùn
chí dùn
ān dùn
nà dùn
nuò dùn
píng dùn
qiān dùn
qū dùn
nú dùn
ái dùn
tún dùn
qiǎn dùn
yàn dùn
jǐn dùn
shuāi dùn
nè dùn
hūn dùn
qiè dùn
wán dùn
méng dùn
chī dùn
lǎn dùn
zhuō dùn
lǔ dùn
àn dùn
chán dùn
dāi dùn
féi dùn
yú dùn
lǎn dùn
gàng dùn
yǎn dùn
xiǔ dùn
pí dùn
zhū dùn
léi dùn
pǔ dùn
gēn dùn
mó dùn
⒈ 鄙陋不敏。多用为自谦之词。
引三国魏阮籍《辞蒋太尉辟命奏记》：“违由鄙钝，学行固野，进无和俗崇誉之高，退无静默恬冲之操。”
唐韩愈《上兵部李侍郎书》：“愈少鄙钝，於时事都不通晓。”
宋曾巩《回人贺授史馆修撰状》：“宜得异能，使之实録；岂伊鄙钝，可尽形容？”
鄙bǐ(1)（形）粗俗；低下：～俗（粗俗；庸俗）｜卑～。(2)（代）谦辞；旧时用于自称：～人｜～意｜～见。(3)（动）〈书〉轻视；看不起：～视｜～弃（看不起；厌恶）。(4)（名）〈书〉边远的地方：边～。
钝读音：dùn钝dùn(1)（形）不锋利：～刀。(2)（形）笨拙；不灵活：迟～。