diān wēi
diān xūn
diān dǐng
diān jí
diān jiāng
diān yǔn
diān shī
diān jī
diān máo
diān yí
diān qié
diān zhì
diān dā
diān dàng
diān zǐ
diān nì
diān bèi
diān bō
diān jī
diān tái
diān lín
diān tuí
diān chǐ
diān jǐ
diān sù
diān cuò
diān duò
diān zhǐ
diān cǎo
diān méi
diān míng
diān diān
diān yán
diān cuàn
diān duì
diān luàn
diān míng
diān dá
diān pèi
diān gē
diān shuǎ
diān rén
diān fú
diān dòng
diān jí
diān zhāng
diān máo
diān jué
diān xuàn
diān tí
diān zǔ
diān shí
diān pā
diān xiǎn
diān dào
diān yì
diān diào
diān yuè
diān xián
diān chī
diān cù
diān bō
diān jiǔ
diān fù
diān kùn
diān shǒu
diān lián
diān fēng
diān tóu
diān guài
diān suàn
diān dùn
diān bó
diān chuǎn
diān cuì
diān bǒ
diān chén
diān mǐ
diān huī
diān mí
diān zhì
diān diē
diān rì
diān duó
diān pū
diān bài
diān xiàn
diān xù
diān juě
diān zhuì
diān yǔn
diān fèn
diān fān
diān yá
diān wěi
diān pū
diān dāng
diān chí
diān yāo
diān kuáng
diān tóng
diān bá
diān fān
diān dōng
diān tì
diān qí
diān dǎo
diān lì
diān yǐn
diān tuí
diān yá
diān dǒng
diān bǒ
diān zhì
diān miǎo
⒈ 坠落;跌落。
引《楚辞·天问》:“何少康逐犬,而颠陨厥首?”
洪兴祖补注:“《説文》:颠,倒也……陨,从高下也。”
唐罗隐《巫山高》诗:“下压重泉上千仞,香云结萝西风紧。纵有精灵得往来,狖軛鼯轩亦颠陨。”
⒉ 覆灭;沦丧。
引汉赵晔《吴越春秋·夫差内传》:“赖上帝哀存,国犹不至颠陨。”
《旧五代史·食货志》:“加之以兵革,因之以饥饉,不三四年,以致颠陨,其义无他,盖赋役重而寰区失望故也。”
清顾炎武《山海关》诗:“神京既颠陨,国势靡所託。”
⒊ 死亡。
引明张居正《答松江兵宪蔡春台书》:“且存翁以故相终老,未有显过闻於天下,而使其子皆駢首就逮,脱不幸有伤雾露之疾,至於颠陨,其无乃亏朝廷所以优礼旧臣之意乎?”
⒋ 挫折困顿。
引明归有光《上王都御史书》:“念三十餘年受知於閤下,今仕涂颠陨,於鑠金毁骨之日,至閤下务委曲而全济之,此所以有伯乐、卞和之喻也。”
坠落、覆亡。
颠diān(1)(名)头顶。(2)(名)高而直立的东西的顶:树~。(3)(动)颠簸:车~得厉害。(4)(动)跌倒:~覆。(5)(动)〈方〉跳起来跑:连跑带~。
陨读音:yǔn陨yǔn(动)从高空坠落。