diān xūn
diān jí
diān cuàn
diān xuàn
diān zǔ
diān yāo
diān yá
diān tuí
diān yǔn
diān xián
diān guài
diān bō
diān tuí
diān pū
diān gē
diān cǎo
diān chén
diān sù
diān bǒ
diān kùn
diān luàn
diān xù
diān méi
diān cuì
diān chī
diān juě
diān kuáng
diān rì
diān jī
diān miǎo
diān dǒng
diān diān
diān yán
diān dǐng
diān diào
diān bá
diān duì
diān pā
diān pū
diān chuǎn
diān dá
diān mí
diān dǎo
diān yuè
diān zhì
diān dōng
diān fān
diān jí
diān xiàn
diān tái
diān zhǐ
diān míng
diān bó
diān jué
diān fēng
diān tóu
diān shuǎ
diān yì
diān qí
diān suàn
diān pèi
diān yí
diān zhuì
diān huī
diān jǐ
diān bài
diān fú
diān zhāng
diān míng
diān diē
diān mǐ
diān shī
diān tí
diān bèi
diān yǔn
diān lì
diān wěi
diān lín
diān jiāng
diān duó
diān lián
diān nì
diān cuò
diān wēi
diān máo
diān jī
diān xiǎn
diān duò
diān tì
diān zhì
diān dā
diān dào
diān chǐ
diān fān
diān chí
diān tóng
diān zhì
diān dāng
diān yá
diān yǐn
diān dàng
diān jiǔ
diān cù
diān bō
diān zǐ
diān rén
diān máo
diān dòng
diān fèn
diān fù
diān shí
diān dùn
diān qié
diān bǒ
diān shǒu
⒈ 衰败覆灭。
引《书·微子》:“今尔无指,告予颠隮。”
孔传:“汝无指意,告我殷邦,颠陨隮坠,如之何其救之。”
唐白居易《补逸书》:“神怒亟民叛,而不颠隮者,匪我攸闻。”
清冯桂芬《光禄大夫太傅武英殿大学士文恭潘公墓志铭》:“厥惟我国家太和元气絪緼磅礴之既久,蔚为人瑞,委祉於公,亦惟公鉅人长德,为足以逢将而承迓之,俾无颠隮。”
⒉ 困顿挫折。
引宋王安石《辞使相第三表》:“末学短能,固知易竭,要官重任,终惧颠隮。”
宋文天祥《至扬州》诗序:“予危急中,随行四人,皆负而逃。外既颠隮,内又饥困。”
明方孝孺《东瓯王神道碑铭》:“民之颠隮,俾圣康之,復俾贤臣,佐而襄之。”
⒊ 跌落;坠落。
引宋叶梦得《怀西山》诗:“徐行信足力,未畏成颠隮。”
金元好问《续夷坚志·杨洞微》:“洞微与弟子吕泽辈,沿壁作栈道,以通往来。人以栈木易朽,虑有颠隮之患。”
颠diān(1)(名)头顶。(2)(名)高而直立的东西的顶:树~。(3)(动)颠簸:车~得厉害。(4)(动)跌倒:~覆。(5)(动)〈方〉跳起来跑:连跑带~。
隮读音:jī1.升起:日朝~于东。
2.登上:“太史秉书,由宾阶~。”
3.虹。
4.云气:“群~相应和。”
5.坠落:“告予颠~。”。