dūn fēng
dūn tuǐ
cún cún
dūn bān
dūn ān
dūn chī
dūn dēng
dūn shǒu
dūn zǐ
dūn wō
dūn miáo
dūn tà
dūn yí
dūn jiē
dūn jiǎ
dūn shēn
dūn wǔ
dūn diǎn
dūn lì
dūn xún
dūn jù
dūn tà
dūn bù
dūn jù
dūn zuò
dūn kēng
dūn dāng
dūn fú
dūn diǎn
dūn è
dūn yí
jīn jiǎ
áo jiǎ
chǔ jiǎ
yú jiǎ
dòu jiǎ
diàn jiǎ
cí jiǎ
yá jiǎ
shǒu jiǎ
zhěn jiǎ
jiā jiǎ
dà jiǎ
mù jiǎ
qì jiǎ
xú jiǎ
dùn jiǎ
háo jiǎ
liàn jiǎ
huā jiǎ
lín jiǎ
shuāng jiǎ
sù jiǎ
suǒ jiǎ
juān jiǎ
tú jiǎ
fú jiǎ
chē jiǎ
yì jiǎ
jìn jiǎ
kē jiǎ
bǔ jiǎ
suǒ jiǎ
dīng jiǎ
tài jiǎ
gǔ jiǎ
huáng jiǎ
biān jiǎ
lún jiǎ
zhǐ jia
kāi jiǎ
wén jiǎ
pí jiǎ
jiě jiǎ
shù jiǎ
chū jiǎ
mǎ jiǎ
dùn jiǎ
jīn jiǎ
yī jiǎ
lòu jiǎ
qí jiǎ
sì jiǎ
fú jiǎ
xuán jiǎ
shēng jiǎ
tiě jiǎ
bèi jiǎ
fù jiǎ
zhàn jiǎ
kǎi jiǎ
bì jiǎ
tiáo jiǎ
mín jiǎ
lǐ jiǎ
dūn jiǎ
zhuāng jiǎ
dǐng jiǎ
shàng jiǎ
shuì jiǎ
yì jiǎ
jīng jiǎ
dǎng jiǎ
móu jiǎ
mò jiǎ
jīng jiá
gāo jiǎ
shì jiǎ
fàng jiǎ
zhēn jiǎ
dǎng jiǎ
hēi jiǎ
jūn jiǎ
gē jiǎ
biē jiǎ
pái jiǎ
guà jiǎ
xī jiǎ
zhǐ jiǎ
méng jiǎ
yù jiǎ
běn jiǎ
gēng jiǎ
kǎi jiǎ
dìng jiǎ
bì jiǎ
qiú jiǎ
qīng jiǎ
pò jiǎ
páo jiǎ
yī jiǎ
hòu jiǎ
fā jiǎ
dān jiǎ
qiū jiǎ
xià jiǎ
yuán jiǎ
péng jiǎ
àn jiǎ
chéng jiǎ
qí jiǎ
bí jiǎ
yǎn jiǎ
sì jiǎ
tóng jiǎ
gōu jiǎ
chèn jiǎ
xiǎo jiǎ
jīng jiǎ
jiān jiǎ
áo jiǎ
piǎo jiá
biē jiǎ
bì jiǎ
jiè jiǎ
mǒu jiǎ
róng jiǎ
bīng jiǎ
qín jiǎ
qì jiǎ
nà jiǎ
zhàn jiǎ
ào jiǎ
ruǎn jiǎ
guàn jiǎ
zhōu jiǎ
àn jiǎ
wò jiǎ
mù jiǎ
zhǔ jiǎ
jīng jiǎ
qù jiǎ
zhōng jiǎ
kū jiǎ
cài jiǎ
sān jiǎ
juàn jiǎ
guī jiǎ
xiāo jiǎ
liù jiǎ
lìng jiǎ
tiě jiǎ
bǎi jiǎ
tóu jiǎ
xiè jiǎ
xiàng jiǎ
dài jiǎ
mián jiǎ
zǔ jiǎ
yán jiǎ
mián jiǎ
gōng jiǎ
wǎn jiǎ
lóng jiǎ
piàn jiǎ
zhǐ jiǎ
hé jiǎ
shū jiǎ
lín jiǎ
yín jiǎ
zhào jiǎ
quán jiǎ
nián jiǎ
ān jiǎ
pī jiǎ
bù jiǎ
pái jiǎ
rù jiǎ
kuī jiǎ
huǒ jiǎ
tuō jiǎ
hù jiǎ
gāo jiǎ
suō jiǎ
chì jiǎ
èr jiǎ
tāi jiǎ
kuí jiǎ
tuō jiǎ
huàn jiǎ
kuí jiǎ
shòu jiǎ
wú jiǎ
liǎn jiǎ
chì jiǎ
shù jiǎ
gāng jiǎ
gōng jiǎ
bǐ jiǎ
fú jiǎ
bǎo jiǎ
liáo jiǎ
zuò jiǎ
fù jiǎ
⒈ 谓把皮甲重迭在一起。
引《左传·成公十六年》：“潘尫之党与养由基蹲甲而射之，彻七札焉。”
杜预注：“蹲，聚也。”
唐元稹《观兵部马射赋》：“若此，则蹲甲壮基，扬觶观孔，信一场之独擅，终六轡之未总。”
《续资治通鉴·宋太宗太平兴国四年》：“凡控弦之士数十万，列阵於乘舆前，蹲甲交射，矢集太原城上如蝟毛焉。”
1. 两腿尽量弯曲，像坐的样子，但臀部不着地：蹲下。蹲伏。蹲踞。蹲腿。
2. 〔蹲苗〕在一定时期内控制施肥和灌水，进行中耕和镇压，使幼苗根部下扎，生长健壮，防止多余茎叶生长。
3. 喻呆着或闲居：蹲膘。蹲窝。蹲班房（坐牢）。
甲读音：jiǎ甲jiǎ(1)（名）天干的第一位。参看〔干支〕。(2)（动）居第一位：～等｜桂林山水～天下。(3)（名）（Jiǎ）姓。甲jiǎ(1)（名）爬行动物和节肢动物身上的硬壳：龟～。(2)（名）手指和脚趾上的角质硬壳：指～。(3)（名）围在人体或物体外面起保护作用的装备；用金属、皮革等制成：盔～｜装～车。甲jiǎ（名）旧时的一种户口编制；参看〔保甲〕。