dūn wō
dūn shēn
dūn tuǐ
dūn jù
dūn yí
dūn fēng
dūn wǔ
dūn shǒu
dūn chī
dūn dāng
dūn zuò
dūn diǎn
dūn bān
dūn jù
dūn tà
dūn xún
dūn bù
dūn jiē
dūn zǐ
dūn lì
cún cún
dūn tà
dūn jiǎ
dūn kēng
dūn diǎn
dūn è
dūn miáo
dūn fú
dūn dēng
dūn ān
dūn yí
⒈ 饮酒猜拳时对大拇指的代称。一本作“蹲鴟”。
引《类说》卷四三引唐皇甫松《醉乡日月》:“《招手令》云:亚其虎膺,谓手掌曲其松根,谓指节。以蹲鶚间虎膺之下,蹲鶚,大指也。”
1. 两腿尽量弯曲,像坐的样子,但臀部不着地:蹲下。蹲伏。蹲踞。蹲腿。
2. 〔蹲苗〕在一定时期内控制施肥和灌水,进行中耕和镇压,使幼苗根部下扎,生长健壮,防止多余茎叶生长。
3. 喻呆着或闲居:蹲膘。蹲窝。蹲班房(坐牢)。
鹗读音:è鹗è鸟名。